Podlaski Urząd Wojewódzki w Białymstoku

Niedzielne uroczystości rozpoczęła msza święta w intencji żołnierzy 42. Pułku Piechoty i ich Rodzin w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Białymstoku. Następnie uczestnicy złożyli kwiaty w miejscach pamięci związanych z formacją - tablicy upamiętniającej miejsce stacjonowania żołnierzy tej jednostki oraz przy Pomniku-Znaku Pamięci Polskiej Golgoty Wschodu.

- To są trwałe ślady istnienia 42. Pułku w Białymstoku - pomnik w Zwierzyńcu, odpowiednia tablica przy ul. Traugutta, odnosząca się do tradycji pułkowej, więc myślę, że pamięć o Pułku nie zaginie - mówił wojewoda podlaski Bohdan Paszkowski.

Organizatorem tegorocznego Święta Pułkowego było Koło Byłych Żołnierzy 42. Pułku Piechoty i ich Rodzin w Białymstoku. Tradycyjnie wzięli w nich udział Członkowie Stowarzyszenia Kibiców Jagiellonii Białystok „Dzieci Białegostoku”. Wsparcia i pomocy w organizacji uroczystości udzielili żołnierze 18. Białostockiego Pułku Rozpoznawczego i dowódca tej jednostki – płk Paweł Adam Lachowski.

Historia 42. Pułku Piechoty

Pułk swój rodowód wywodzi od sformowanego w 1918 we Włoszech 3. Pułku Strzelców im. Józefa Poniatowskiego. W marcu 1919 przewieziony został do Francji, poddany reorganizacji i przemianowany na 1. instrukcyjny pułk Grenadierów – Woltyżerów, a potem na 13. pułk strzelców polskich. Po zjednoczeniu Armii Polskiej we Francji z Wojskiem Polskim, oddział otrzymał nazwę – 150. pułk Strzelców Kresowych, niedługo potem 42. pułk Strzelców Kresowych, by w styczniu 1920 przyjąć ostateczną nazwę 42. pułku piechoty.

Po przyjeździe do Polski pułk brał udział w przejmowaniu z rąk niemieckich Pomorza i zaślubinach Polski z morzem. Chrzest bojowy żołnierze przeszli 19 marca 1920 na Podolu.

W okresie międzywojennym do 1922 roku pułk stacjonował w Twierdzy Osowiec, a następnie w Białymstoku przy ulicy Traugutta 3. W tym czasie powstał Wojskowy Klub Sportowy 42. Pułku Piechoty Białystok, od 1932 znany pod nazwą Jagiellonia Białystok.

W czasie wojny obronnej 1939 roku żołnierze walczyli w składzie macierzystej 18. Dywizji Piechoty w ramach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”. Bronili między innymi odcinka „Ostrołęka” i walczyli pod Nowogrodem. Formacja została rozbita 12 września 1939 roku w bitwie pod Łętownicą.