Podlaski Urząd Wojewódzki w Białymstoku

O godzinie 13 wojskowa asysta honorowa wniosła trumnę generała Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego do Archikatedry Białostockiej. Przy trumnie złożone zostały kwiaty najbliższej rodziny oraz najwyższych władz państwowych.

Oficjalne uroczystości pogrzebowe rozpoczęła msza żałobna koncelebrowana przez metropolitę białostockiego abp. Józefa Guzdka. Po niej kondukt żałobny udał się na Cmentarz Miejski w Białymstoku, gdzie w dniu 130. urodzin generała jego doczesne szczątki spoczęły u boku współbraci w boju z 1939 r.

List do uczestników i organizatorów uroczystości pogrzebowej skierował premier Mateusz Morawiecki, a odczytał go wojewoda podlaski Bohdan Paszkowski:

Choć generał Kmicic-Skrzyński był z innej epoki, wydaje się nam bardzo bliski. Jego ideały, gorący patriotyzm, zaangażowanie w sprawy społeczne są zrozumiałe dla nas, współczesnych. Żegnamy dziś człowieka, który całe życie poświęcił walce o Niepodległą i nigdy nie ustawał w wysiłkach służących wolności. Za tę niezłomną postawę oraz wszystkie jego dokonania jesteśmy i pozostaniemy mu na zawsze wdzięczni.

O symbolicznym domknięciu kręgu losów generała Kmicic-Skrzyńskiego pisał w liście minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak, a odczytał go podsekretarz stanu w MON Michał Wiśniewski. W uroczystości wziął także udział Wojciech Labuda - pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. Ochrony Miejsc Pamięci.

Powrót do Ojczyzny

Szczątki generała zostały ekshumowane z cmentarza South End w Manchesterze. W tym mieście  generał spędził ostatnie lata swojego życia i tam został pochowany w 1972 roku.

- Dumny jestem ze swojego dziadka - mówił wnuk generała Andrzej Władysław Kmicic-Skrzyński. - W czasie kampanii wrześniowej walczył do końca, do ostatniej bitwy. Nie uciekł za granicę. Za swoje bohaterstwo i dokonania na polu walki został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Virturi Militari - dodał.

Przedsięwzięcie, w ramach którego do Polski sprowadzone zostały m.in. szczątki generała Kmicica-Skrzyńskiego, służy przypomnieniu postaci polskiego życia emigracyjnego, czasów, w których przyszło im działać oraz wyzwań, jakim usiłowali sprostać. To hołd złożony weteranom walk o wolność i niepodległość Polski, którzy podtrzymywali polskie tradycje oraz kulturę w środowisku emigracyjnym.

- Cieszę się z powrotu generała do ojczyzny. To jakim człowiekiem i żołnierzem był Ludwik Kmicic-Skrzyński najlepiej oddają słowa umieszczone na jego płycie nagrobnej „Życie poświęcił Ojczyźnie, serce kawalerii polskiej” - mówił Jan Ślusarczyk, prezes białostockiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego.

To właśnie Towarzystwo razem z rodziną generała podjęło inicjatywę sprowadzenia szczątek do Polski na zlecenie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów przez Fundację „Pomoc Polakom na Wschodzie” im. Jana Olszewskiego we współpracy z Instytutem Pamięci Narodowej, Ministerstwem Obrony Narodowej, Konsulatem Generalnym w Manchesterze oraz Miastem Białystok. Pomnik nagrobny weterana walk o wolność i niepodległość Polski został ufundowany przez Instytut Pamięci Narodowej.

Bogata historia

Generał Ludwik Kmicic-Skrzyński (1893 – 1972) – żołnierz Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, był jednym z kawalerzystów słynnej „siódemki Beliny”. Do służby w szeregach Wojska Polskiego został przyjęty w 1918 r. W czasie zamachu majowego w 1926 r. opowiedział się po stronie zbuntowanych wojsk marszałka Józefa Piłsudskiego. W 1929 r. objął dowództwo nad Brygadą Kawalerii „Białystok”, przemianowaną w 1937 r. na Podlaską Brygadę Kawalerii, a w 1938 r. został mianowany na stopień generała brygady.

Aż jedenastokrotnie był przedstawiany do odznaczenia Krzyżem Walecznych. Udzielał się również społecznie - przed wybuchem wojny był przewodniczącym Zarządu Okręgu Białostockiego Związku Harcerstwa Polskiego. Po zakończeniu II wojny światowej próbował dostać się do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po wymuszonej demobilizacji wyjechał do Wielkiej Brytanii i zamieszkał w Manchesterze. Pracował tam jako robotnik fizyczny, potem jako przedstawiciel handlowy. Był działaczem organizacji kombatanckich oraz współpracownikiem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie. Zmarł 14 lutego 1972 r. w Manchesterze.