Wojewoda uczcił pamięć ofiar stanu wojennego
13.12.2024
W dniu 43. rocznicy wprowadzenia w Polsce stanu wojennego wojewoda podlaski Jacek Brzozowski – razem z marszałkiem województwa Łukaszem Prokorymem, wiceprezydentem Białegostoku Markiem Masalskim i historycznym przywódcą podlaskiej „Solidarności” Stanisławem Marczukiem – złożyli kwiaty w trzech miejscach pamięci o represjonowanych.
Białostockie miejsca związane z upamiętnieniem ofiar stanu wojennego, pod którymi przedstawiciele władz i legendarny działacz „Solidarności” złożyli kwiaty, to po pierwsze pomnik „Solidarności” przy kościele św. Kazimierza – przepołowiony głaz z trzema krzyżami wileńskimi, ufundowany przez Zarząd NSZZ „Solidarność” Region Białystok. Kolejnym miejscem była ulica Lipowa 20, gdzie na fasadzie umieszczona jest tablica ufundowana przez Klub Więzionych, Internowanych i Represjonowanych, a inskrypcja na niej głosi: Ku czci wszystkich ofiar oraz pamięci tych, którzy byli wierni ideałom „Solidarności”.
Wieniec złożony dziś został także na placu Jana Pawła II, pod pomnikiem bł. ks. Jerzego Popiełuszki – kapelana „Solidarności” zamordowanego w 1984 roku na rozkaz władz przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.
Stan wojenny był bezwzględnym zamachem na ludzką godność i poczucie sensu walki o wolność, które Polacy odzyskali po sierpniu 1980 roku. Konsekwencją decyzji generała Jaruzelskiego były dziesiątki ofiar. To nie tylko zamordowani podczas masakry w kopalni „Wujek” i innych pacyfikacji, ale również ofiary aresztowań, pobić, a nawet skrytobójstw. Pamiętać trzeba także o tym, że z uwagi na wyłączone telefony zmarła wtedy trudna do oszacowania liczba Polaków, do których nie dotarła pomoc służb ratowniczych.
Stan wojenny w Polsce został wprowadzony 13 grudnia 1981 roku przez ówczesne władze PRL na czele z gen. Wojciechem Jaruzelskim jako odpowiedź na rosnące napięcia społeczne związane z działalnością „Solidarności” oraz z obawy przed utratą kontroli nad krajem. Celem było stłumienie opozycji, a także powstrzymanie strajków i protestów.
W ramach stanu wojennego obowiązywały ograniczenia w poruszaniu się po kraju, wprowadzono godziny policyjne, a tysiące działaczy opozycyjnych zostały internowane. Reakcją społeczną było szerokie niezadowolenie i trwające przez wiele miesięcy protesty. Stan wojenny formalnie zakończył się w lipcu 1983 roku, ale jego skutki były odczuwalne przez wiele lat.
