Podlaski Urząd Wojewódzki w Białymstoku

W latach 1940-41 na okupowanych przez siebie ziemiach Rzeczypospolitej Sowieci przeprowadzili cztery masowe akcje deportacyjne: w lutym, kwietniu i czerwcu 1940 roku oraz w maju-czerwcu 1941 roku. W wyniku tych represji około 330 tysięcy polskich obywateli zostało wywiezionych w głąb Związku Sowieckiego – na północ europejskiej części ZSRS, na Syberię i do Kazachstanu.

Czerwcowe deportacje miały nie mniej dramatyczny przebieg niż te zorganizowane w zimne miesiące. Deportowanym, zamkniętym w towarowych wagonach, doskwierały upał i pragnienie. Do tego w czasie czwartej akcji, w czerwcu 1941 roku, ZSRS zostało zaatakowane przez Niemcy. Jadące na wschód pociągi ostrzeliwane były przez niemieckie lotnictwo.

W Białymstoku Sybiracy upamiętnieni są w kilku miejscach. Przy kościele pw. Ducha Świętego znajduje się Pomnik-Grób Nieznanego Sybiraka. Tutaj odbywają się główne uroczystości organizowane przez środowiska sybirackie.

Pomnik „Wieczna pamięć” stoi przy ulicy Traugutta, tuż koło stacji Białystok Fabryczny. Przed wojną stał tu Dworzec Poleski. Na jego bocznicę zwożeni byli przez Sowietów wybrani do deportacji polscy obywatele. Tutaj wsiadali do wagonów, które później ruszały na Wschód.

Nieco dalej na wschód, na krańcu dawnej bocznicy kolejowej, stoi dziś Muzeum Pamięci Sybiru. Przed jego budynkiem znajduje się pomnik poświęcony Bohaterskim Matkom Sybiraczkom. To miejsce szczególnie bliskie Sybirakom i Sybiraczkom, którzy niezmiennie podkreślają heroizm i poświęcenie swoich matek.

21 czerwca wojewoda podlaski Jacek Brzozowski, wraz z prezydentem Białegostoku Tadeuszem Truskolaskim, przedstawicielami Związku Sybiraków Oddział w Białymstoku oraz pełnomocnikiem wojewody ds. kombatantów i osób represjonowanych, Jerzym Bołtuciem, złożył kwiaty we wszystkich tych miejscach, aby upamiętnić ofiary czerwcowych akcji deportacyjnych.