Międzynarodowy Dzień Walki z WZW C
1 października, jak co roku obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Walki z Wirusowym Zapaleniem Wątroby typu C. Dzień ten ustanowiono z inicjatywy stowarzyszeń i pacjentów cierpiących z powodu chorób wątroby i osób zakażonych wirusem HCV, a jego celem jest zwrócenie uwagi na tak ważny problem zdrowotny jakim jest wirusowe zapalenie wątroby typu C. Według szacunkowych danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) aż 71 milionów osób cierpi z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C, a w samych krajach UE/EEA – ok. 4 milionów osób
Czym jest WZW typu C?
WZW C jest chorobą zakaźną, którą wywołuje wirus zapalenia wątroby typu C (HCV). WZW C jest podstępną choroba, która przez dłuższy czas zwykle nie daje objawów lub są one niespecyficzne. Nieleczone przewlekłe zapalenie wątroby może prowadzić do jej uszkodzenia (marskość wątroby), raka wątroby a nawet śmierci.
Jak dochodzi od zakażenia wirusem HCV?
Do zakażenia wirusem HCV może dojść w wyniku kontaktu ze skażoną krwią, płynami ustrojowymi, nasieniem osoby zakażonej wirusem HCV. Do sytuacji zwiększających ryzyko zakażenia należą wszystkie te sytuacje, w trakcie, których dochodzi do przerwania ciągłości tkanek – skóry i/lub błon śluzowych. Podstawowe czynniki ryzyka zakażenia HCV obejmują: przyjmowanie narkotyków we wstrzyknięciach (dzielenie się sprzętem do iniekcji), zabiegi medyczne przeprowadzane bez zachowania odpowiednich standardów, transfuzja krwi i innych preparatów krwiopochodnych niezbadanych w kierunku HCV a także kontakty seksualne i zakażenia wertykalne (matka-dziecko).
Jak objawia się WZW typu C?
Wyróżnia się dwie postaci WZW typu C: ostrą i przewlekłą. U części osób w wyniku reakcji odpornościowej organizmu dochodzi do samoistnej eliminacji wirusa HCV. Jednak u pozostałych osób zakażenie może przejść w tzw. postać przewlekłą. Przebieg postaci przewlekłej może być różny – od bezobjawowego przez wiele lat do agresywnego z szybkim postępowaniem zmian i ujawnienieniem późnych następstw choroby tj. marskość wątroby czy rak wątroby.
Zakażenie wirusem HCV najczęściej nie daje żadnych objawów. U nielicznych osób po zakażeniu (7-8 tygodni od zakażenia) pojawiają się objawy takie jak:
- utrata apetytu,
- gorączka/stan podgorączkowy
- bóle brzucha
- bóle mięśniowo-stawowe
- u części chorych żółtaczka (zażółcenie skóry i białek oczu)
U większości osób z przewlekłym WZW C choroba przebiega bezobjawowo przez wiele lat. U 5-20% zakażonych przewlekle, po 20-30 latach rozwija się marskość wątroby i pierwotny rak wątroby.
Jak diagnozuje się WZW typu C?
Standardowo, diagnostyka w kierunku WZW C (HCV) przebiega dwuetapowo. Pierwszy etap obejmuje wykonanie testu serologicznego, który polega na oznaczeniu obecności przeciwciał przeciwko wirusowi HCV (anty-HCV) w surowicy lub osoczu pacjenta. Jeśli test da wynik dodatni, wykonuje się test potwierdzający, który ma na celu wykrycie obecności materiału genetycznego wirusa HCV (PCR).
Leczenie
W leczeniu WZW typu C stosuje się nowoczesne terapie oparte na przyjmowaniu leków bezpośrednio działających na wirusy (DAA). Dzięki współczesnej medycynie szansa na pełne wyleczenie wynosi 98-99%.
Jak można się chronić przed zakażeniem?
Nie istnieje szczepionka przeciwko WZW C. Jednak to co możemy zrobić to zwracać uwagę na przestrzeganie w placówkach medycznych i niemedycznych (salony kosmetyczne, salony tatuaży) procedur zapobiegających zakażeniom tj. stosowanie jałowego sprzętu jednorazowego użytku. Obecnie za formę profilaktyki jest także uznawane wykrywanie i skuteczne leczenie osób zakażonych, co zapobiega zakażaniu nowych osób.
Wszystkich dbających o swoje zdrowie zachęcamy do wykonania bezpłatnych badań diagnostycznych w kierunku HCV (https://hcv.info.pl/index.php/gdzie-sie-badac/).
Źródła:
https://elpa.eu/hepatitis-c-hcv/
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hepatitis-c
https://www.cdc.gov/hepatitis/hcv/index.htm
http://hcv.pzh.gov.pl/Repository/PORADNIK_O_HCV.pdf
https://epibaza.pzh.gov.pl/story/wirusowe-zapalenie-w%C4%85troby-typu-c-informacje-og%C3%B3lne
Poradnik metodyczny Profilaktyki zakażeń HAV, HBV, HCV dla nauczycieli – realizatorów programu edukacyjnego „Podstępne WZW”.