Agencja Restrukturyzacji
i Modernizacji Rolnictwa

W celu uzyskania planu zalesienia, rolnik powinien złożyć do Nadleśnictwa wniosek o jego sporządzenie, dołączając do tego wniosku następujące dokumenty:

• wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczące działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do wykonania zalesienia lub grunty z sukcesją naturalną, a w przypadku braku tego planu - zaświadczenie potwierdzające, że przeznaczenie gruntów do wykonania zalesienia lub gruntów z sukcesją naturalną nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, a w przypadku braku tego planu oraz tego studium - decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu określającej grunty przeznaczone do zalesienia,
• materiał graficzny wraz z kartą informacyjną, udostępnione przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, lub kopia części mapy ewidencyjnej gruntów i budynków, która obejmuje grunty przeznaczone do wykonania zalesienia lub grunty z sukcesją naturalną, z naniesionymi granicami tych gruntów, albo jej powiększenie,
• zaświadczenie wydane przez właściwy organ gminy potwierdzające, że grunty przeznaczone do wykonania zalesienia są położone na obszarze Natura 2000 lub obszarze znajdującym się na liście, o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2016 r., poz. 2134, z późn. zm.), albo postanowienie o odmowie wydania takiego zaświadczenia - w przypadku braku karty informacyjnej, o której mowa powyżej,
• oświadczenie rolnika albo jednostki o powierzchni gruntów przeznaczonych do wykonania zalesienia lub gruntów z sukcesją naturalną, zawierające numery działek ewidencyjnych, na których są położone te grunty,
• wypis z ewidencji gruntów i budynków dotyczący działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do wykonania zalesienia lub grunty z sukcesją naturalną,
• mapa sporządzona przez osobę posiadającą uprawnienia zawodowe, nadane na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2016, poz. 1629, z późn. zm.), na podkładzie mapy zasadniczej lub na podkładzie ewidencyjnym, zawierająca:
  • wskazanie granic całości gruntów przeznaczonych do wykonania zalesienia lub gruntów z sukcesją naturalną oraz określenie łącznej powierzchni tych gruntów wraz z powierzchnią działek ewidencyjnych, na których są położone,
  • wskazanie granic gruntów o nachyleniu terenu powyżej 12° i określenie powierzchni tych gruntów,
  • wskazanie granic kęp i określenie ich powierzchni,

  - w przypadku gruntów z sukcesją naturalną lub planowanego wykonania zalesienia części działki ewidencyjnej, lub planowanego wykonania zalesienia gruntu o nachyleniu terenu powyżej 12°.

• opinię właściwego dyrektora parku narodowego o braku sprzeczności zalesienia z celami ochrony danego obszaru - w przypadku gruntu przeznaczonego do wykonania zalesienia lub gruntu z sukcesją naturalną położonych w parku narodowym lub na obszarze jego otuliny, również w przypadku gdy ten grunt jest położony w granicach obszaru Natura 2000 lub obszaru znajdującego się na liście, o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2016 r., poz. 2134, z późn. zm.);
• opinię regionalnego dyrektora ochrony środowiska o braku sprzeczności zalesienia z:
  • celami ochrony danego obszaru - w przypadku gruntu przeznaczonego do wykonania zalesienia lub gruntu z sukcesją naturalną położonych w rezerwacie przyrody lub parku krajobrazowym lub na obszarze ich otulin,
  • planami ochrony albo planami zadań ochronnych danego obszaru, albo celami ochrony danego obszaru, jeżeli dla tego obszaru nie został sporządzony plan ochrony i plan zadań ochronnych - w przypadku gruntu przeznaczonego do wykonania zalesienia lub gruntu z sukcesją naturalną położonych na obszarze Natura 2000 lub obszarze znajdującym się na liście, o której mowa w art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2016 r., poz. 2134, z późn. zm.), z wyjątkiem przypadku uzyskania opinii właściwego dyrektora parku narodowego o braku sprzeczności zalesienia z celami ochrony danego obszaru.