Dywersyfikacja upraw
Obowiązek stosowania dywersyfikacji upraw dotyczy rolników posiadających co najmniej 10 ha gruntów ornych, z uwzględnieniem gruntów ornych nie deklarowanych do jednolitej płatności obszarowej.
Praktyka dywersyfikacji upraw polega na utrzymaniu odpowiedniej liczby i powierzchni upraw na gruntach ornych w gospodarstwie rolnym w danym roku.
W przypadku, gdy grunty orne zajmują:
- od 10 do 30 ha gruntów ornych – wymagane są minimum 2 różne uprawy na gruntach ornych, w tym uprawa główna nie powinna zajmować więcej niż 75% gruntów ornych;
- powyżej 30 ha gruntów ornych – wymagane są minimum 3 uprawy na gruntach ornych; w tym uprawa główna nie może zajmować więcej niż 75% gruntów ornych, a dwie uprawy główne łącznie nie mogą zajmować więcej niż 95% gruntów ornych.
Do celów dywersyfikacji za uprawę uznaje się:
- uprawę dowolnego z różnych rodzajów zdefiniowanych w klasyfikacji botanicznej upraw;
- uprawę dowolnego gatunku w przypadku Brassicaceae, Solanaceae i Cucurbitaceae;
- grunt ugorowany;
- trawę lub inne pastewne rośliny zielne.
Formy jare i ozime uważa się za odrębne uprawy, nawet jeżeli należą do tego samego rodzaju.
Przy wyliczaniu udziału upraw w gospodarstwie uwzględnia się te uprawy, które prowadzone były w okresie od dnia 15 maja do dnia 15 lipca 2016 r. złożenia wniosku.
Szczegółowe zasady realizacji obowiązkowej praktyki dywersyfikacji upraw:
- każdy hektar na łącznej powierzchni gruntów ornych gospodarstwa uwzględnia się tylko raz w jednym roku składania wniosku;
- obszar zajęty pod daną uprawę może obejmować elementy krajobrazu, kwalifikowane do jednolitej płatności obszarowej;
- na obszarze, na którym stosuje się uprawę mieszaną polegającą na jednoczesnym prowadzeniu dwóch lub większej liczby upraw w oddzielnych rzędach, każdą uprawę liczy się jako oddzielną jeżeli pokrywa ona, co najmniej 25% tego obszaru. Powierzchnię obszaru pokrytego oddzielnymi uprawami oblicza się dzieląc powierzchnię obszaru, na którym prowadzi się uprawę mieszaną przez liczbę upraw pokrywających co najmniej 25% tego obszaru niezależnie od faktycznego udziału danej uprawy na tym obszarze;
- obszary, na których prowadzi się uprawę mieszaną, w której w główną uprawę wsiewa się drugą uprawę, uznaje się za obszary zajęte jedynie pod uprawę główną;
- obszary, na których wsiewa się mieszankę nasion uznaje się za obszary objęte jedną pojedynczą uprawą, niezależnie od poszczególnych roślin zawartych w mieszance;
- w przypadku obecności w gospodarstwie: mieszanki zbożowej, mieszanki strączkowo-zbożowej oraz mieszanki strączkowo-słonecznikowej, mieszanki te uznaje się jako jedna uprawa;
- mieszanki z udziałem trawy (uprawiane na gruntach ornych) należą do uprawy „trawa lub inne pastewne rośliny zielne”. W przypadku obecności w gospodarstwie na gruntach ornych: trawy w siewie czystym, mieszanki traw oraz mieszanki traw z bobowatymi drobnonasiennymi, wszystkie te uprawy uznaje się jako uprawa „trawa lub inne pastewne rośliny zielne”;
- uprawy pod stałym lub ruchomym przykryciem nie stanowią oddzielnej uprawy w odniesieniu do dywersyfikacji upraw w przypadku gdy ta sama roślina uprawiana jest także w gruncie, np. ogórki uprawiane w gruncie i w tunelu foliowym stanowią w odniesieniu do dywersyfikacji upraw jedną uprawę – ogórek;
- grunty z uprawą rośliny jednorocznej znajdujące się pod stałym lub ruchomym przykryciem uznaje się za grunty orne, o ile są one uprawiane z interakcją z glebą. Gospodarstwa posiadające tylko powierzchnie upraw znajdujących się pod stałym lub ruchomym przykryciem, także podlegają obowiązkom w zakresie zazielenienia związanym z dywersyfikacją upraw i utrzymywaniem obszarów proekologicznych (obszary EFA);
- obszar, na którym rośliny są uprawiane bez interakcji z glebą (np. ze względu na podłoże w szklarni lub uprawę roślin w pojemnikach), nie kwalifikuje się do wsparcia w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz uprawa ta nie jest uwzględniana przy sprawdzeniu wymogów dywersyfikacji upraw;
- gdy podłoże w szklarni tworzy całość z glebą (nie oddziela rośliny od gruntu), co umożliwia wykorzystywanie potencjału rolniczego gleby przez roślinę (np. korzenie rośliny przenikają przez podłoże i docierają do gleby), wtedy taka uprawa kwalifikuje się do wsparcia w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, a powierzchnia tych upraw uwzględniana jest przy sprawdzaniu wymogów w zakresie dywersyfikacji upraw.
Materiały
Przykładowy wykaz upraw_2016Przykladowy_wykaz_upraw_15_03_2016.xls 0.10MB
Odstępstwa od obowiązku realizacji praktyki dywersyfikacji upraw
Z obowiązku realizacji dywersyfikacji upraw zwolnione są następujące gospodarstwa:
- w których więcej niż 75% gruntów ornych to:
- trawy lub inne pastewne rośliny zielne,
- grunt ugorowany, lub
- połączenie powyższych,
a pozostałe grunty orne nie przekraczają powierzchni 30 ha,
- w których więcej niż 75% gruntów rolnych to:
- trwałe użytki zielone,
- trawy lub inne pastewne rośliny zielne, lub
- połączenie powyższych,
a pozostałe grunty orne nie przekraczają powierzchni 30 ha,
- w których powyżej 50% powierzchni zadeklarowanych gruntów ornych w danym roku nie będzie przez rolnika deklarowanych w roku poprzednim i na wszystkich gruntach ornych w danym roku uprawiane są inne uprawy w porównaniu do uprawy w poprzednim roku kalendarzowym.
Z realizacji praktyki dywersyfikacji możliwe jest także wyłączenie rolników, którzy na części gruntów ornych w gospodarstwie prowadzą produkcję ekologiczną pod warunkiem, że pozostała powierzchnia gruntów ornych zajmuje powierzchnię mniejszą niż 10 ha.
Możliwa jest realizacja dywersyfikacji upraw poprzez praktykę równoważną w ramach działania rolno-środowiskowo- klimatycznego PROW 2014-2020, poprzez realizację wymogu: „Zastosowanie minimum 4 upraw* w plonie głównym w ciągu roku w gospodarstwie, w tym udział głównej uprawy, oraz łącznie zbóż w strukturze zasiewów nie może przekraczać 65% i udział każdej uprawy nie może być mniejszy niż 10% (*) uprawa – zdefiniowana w art. 44 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013”, w ramach Pakietu 1. Rolnictwo zrównoważone.