Centrum Projektów Polska Cyfrowa

Sytuacja pandemiczna wymusiła też rozwój nowej formy edukacji – edukacji zdalnej/hybrydowej. Doświadczenia z kilku ostatnich miesięcy pokazały, że polskie społeczeństwo, w tym szkoła, nauczyciele i uczniowie, nie są w pełni gotowi na sprostanie temu wyzwaniu. Dysproporcje w zakresie poziomu umiejętności cyfrowych oraz braki w zakresie sprzętu i narzędzi technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) to główne problemy, które ograniczają powszechne zastosowanie narzędzi TIK.

Według wyników badania przeprowadzonego przez Centrum Cyfrowe, ponad połowa nauczycieli (łącznie 56%), jako główny problem bądź problem w edukacji zdalnej, wskazywało braki sprzętowe. 36% nauczycieli wskazało braki sprzętowe uczniów. Ponadto zauważany jest brak umiejętności technologicznych i metodycznych nauczycieli. Nauczanie zdalne to alternatywa dla stacjonarnego modelu nauczania w sytuacji kryzysowej. Jednocześnie narzędzia TIK wpływają na urozmaicenie i wzmocnienie zarówno zdalnych, jak i stacjonarnych metod nauczania.

Docelowym rozwiązaniem, które powinno być wdrożone do polskiego systemu edukacji, jest model łączący model tradycyjny z możliwościami indywidualizacji i dopasowania nauczania, jakie dają narzędzia online włączone w proces nauczania w sposób przemyślany i poprawny metodycznie.

Stosowanie TIK w edukacji daje ogromne możliwości oraz stanowi sposób na zaciekawienie i skupienie uwagi uczniów, jest alternatywą dla stacjonarnych zajęć warsztatowych i laboratoryjnych oraz przygotowuje do funkcjonowania w trybie „zdalnym” opartym o umiejętności cyfrowe.