Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska

Solidago gigantea fot. Magdalena Szymura

 

Nazwa polska: Nawłoć późna

Nazwa łacińska: Solidago gigantea Aiton

Nazwa angielska: Giant goldenrod

 

Kategoria stopnia inwazyjności: średnio inwazyjny gatunek obcy

Kategoria stopnia rozprzestrzenienia w Polsce: gatunek szeroko rozprzestrzeniony

 

Informacje o gatunku

Nawłoć późna pochodzi z Ameryki Północnej. Jako roślina ozdobna została przywieziona do Europy około połowy XVII w. Rozprzestrzenianie się w czasie kolejnego stulecia doprowadziło do ukształtowania wtórnego zasięgu gatunku obejmującego prawie całą Europę. Gatunek trafił do Polski prawdopodobnie wraz z importem towarów rolnych. Pierwsze w Polsce udokumentowane stanowiska nawłoci późnej, spoza uprawy, pochodzą z 1853 roku z okolic Lublina i Krakowa. Współcześnie jest gatunkiem zadomowionym w środowisku przyrodniczym, występującym na licznych stanowiskach, tworząc często łany zajmujące dużą powierzchnię. Nadal jest sadzona w ogrodach przydomowych, a przez pszczelarzy uważana za dobre źródło późnego pożytku. Rozprzestrzenia się spontanicznie za pomocą lekkich nasion rozsiewanych na znaczne odległości, a następnie rozrasta się na zajętych siedliskach za pomocą kłączy. Rozprzestrzenianie gatunku związane jest ze szlakami komunikacyjnymi: drogami i liniami kolejowymi. Procesowi rozprzestrzeniania nawłoci sprzyjają siedliska, jakimi są przydroża, gdzie nieregularne zaburzenia (koszenie, wydeptywanie) ograniczają wzrost gatunków rodzimych pozostawiając miejsce dla nawłoci. Nawłoć późna jest gatunkiem silnie konkurencyjnym w stosunku do rodzimych gatunków roślin, jak i innych inwazyjnych nawłoci. W porównaniu z gatunkami rodzimymi współwystępującymi z nią na tych samych siedliskach: nawłocią pospolitą Solidago virgaurea i wrotyczem zwyczajnym Tanacetum vulgare charakteryzuje się większą dynamiką wzrostu, a także zdolnością do lepszego wykorzystania istniejących zasobów siedliskowych. Tworząc gęste jednogatunkowe skupiska hamuje kiełkowanie i wzrost innych gatunków roślin, przez co powoduje spadek różnorodności biologicznej wśród roślin naczyniowych. Ponadto oddziaływanie konkurencyjne nawłoci późnej na łąkowe gatunki rodzime polega na odciąganiu od nich zapylaczy.

Mapa występowania gatunku w środowisku przyrodniczym w Polsce w Geoserwisie GDOŚ