Główny Inspektorat
Sanitarny

Płonica jest ostrą, wysypkową chorobą zakaźną wieku dziecięcego wywoływaną przez paciorkowce z grupy A Streptococcus pyogenes.

Bakterie powodujące płonicę przenoszone są drogą kropelkową, a także poprzez przedmioty z którymi miała kontakt osoba chora.

Najczęściej na szkarlatynę chorują dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym (5-15 lat), choć zdarzają się też zachorowania u osób dorosłych.

Podejrzenie płonicy wymaga niezwłocznego kontaktu z lekarzem w celu podania właściwego antybiotyku, który leczy zakażenie oraz zapobiega powikłaniom ze strony serca i stawów.

Okres wylęgania choroby jest krótki: od 1 do 7 dni (najczęściej 2-4 dni).

Choroba charakteryzuje się nagłym wystąpieniem objawów takich jak:

• ból gardła,
• ból głowy,
• gorączka,
• często też nudności i wymioty,
• zapalenie gardła i migdałków,
• biały nalot na języku, który po kilku dniach staje się czerwony (malinowy).

Najczęściej w drugiej dobie choroby pojawia się drobnoplamista, szkarłatna wysypka.

Osoba nieleczona jest najbardziej zakaźna od 3 do 21 dnia choroby.

Zakaźność osoby poddanej właściwej antybiotykoterapii nie trwa dłużej niż dobę.

Do powikłań szkarlatyny należą m.in.:

• ropne zapalenie gardła, węzłów chłonnych szyjnych, ucha środkowego,  zatok przynosowych,
• gorączka reumatyczna,
• ostre kłębuszkowe zapalenie nerek,
• zaburzenia w pracy układu krążenia oraz zapalenie mięśnia sercowego,
• posocznica.

Nie jest dostępna szczepionka przeciwko płonicy, dlatego tak ważna jest:

• odpowiednia higiena rąk,
• higiena dróg oddechowych, 
• dobra wentylacja pomieszczeń.