Tomasz Smoroński
Tomasz Smoroński urodził się w 1846 roku w Warszawie, w rodzinie Kaliksta i Antoniny Smorońskich. Jego przodkowie przybyli do Warszawy z Sądecczyzny.
Po ukończeniu warszawskich szkół, 25 września 1869 roku wstąpił jako ochotnik do Warszawskiej Straży Ogniowej. W 1873 roku awansowany na feldfebla I Oddziału, a dnia 1 lutego 1887 roku mianowany sekretarzem WSO oraz pełniącym obowiązki brandmajstra III Oddziału. W 1890 roku formalnie mianowany brandmajstrem Oddziału III. Tomasz Smoroński przeszedł tym sam przez wszystkie stopnie służbowe, począwszy od szeregowca do samodzielnego dowódcy oddziału.
W 1900 roku przeniesiony do V Oddziału, którym dowodził, aż do swojej śmierci. Znany z gorliwości i odwagi w niesieniu pomocy mieszkańcom Warszawy, co wielokrotnie przypłacał własnym zdrowiem np. podczas wybuchu benzyny w składzie aptecznym przy ul. Hożej poarzony został na całym ciele. Smoroński zajmował się także pozyskiwaniem koni spełniających wymogi służby w straży ogniowej. W celu ich zakupu kilkukrotnie podróżował w głąb ówczesnego Imperium Rosyjskiego. W 1874 roku ożenił się z Marią Tarasiewicz. Ich szwagrem był Kazimierz Tarasiewicz, wachmistrz WSO, a następnie brandmajster Straży Ogniowej Lubelskiej. Zmarł dnia 28 stycznia 1901 roku w Warszawie i został pochowany w rodzinnym grobie na Cmentarzu Powązkowskim.