Zgodnie z rozporządzeniem państwa członkowskie Unii Europejskiej są zobowiązane do przekazania aktualizacji KPEiK co 5 lat (art. 3) oraz opracowania nowego KPEiK co 10 lat (art. 14). Upoważnienie ustawowe jest ponadto zawarte w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne w art. 15ab, zgodnie z którym minister właściwy do spraw energii, we współpracy z ministrem właściwym do spraw klimatu, opracowuje zintegrowany krajowy plan w dziedzinie energii i klimatu, o którym mowa w rozporządzeniu (UE) 2018/1999.  

W 2015 r. Komisja Europejską przedstawiła Strategię na rzecz unii energetycznej, która ma zapewnić Europie i jej obywatelom przystępną, pewną i zrównoważoną energię. Unia energetyczna postała w 2019 r. wraz z zakończeniem prac nad pakietem regulacji „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków”. Unia energetyczna opiera się na 5 filarach:  

• redukcji emisyjności,
• efektywności energetycznej,  
• bezpieczeństwa energetycznego,  
• wewnątrzunijny rynek energii,  
• badań naukowych, innowacji i konkurencyjności.

W 2018 r. przyjęto rozporządzenie (UE) 2018/1999 o zarządzaniu unią energetyczną, które stało się podstawą do opracowania przez państwa członkowskie UE krajowych planów klimatyczno-energetycznych i ich regularnej aktualizacji. Dokumenty mają przedstawiać krajowe wkłady w unię energetyczną i mają stanowić odpowiedź na wyzwania zmian klimatu, zależności energetycznej i starzejącej się infrastruktury. Stworzenie w pełni funkcjonującej unii energetycznej ma pobudzić unijną gospodarkę, zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne UE i intensyfikować walkę ze zmianą klimatu i jej skutkami. 

Rozporządzenie (UE) 2018/1999 bardzo szczegółowo określa zakres krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu. Art. 3 precyzuje zakres głównej części (dokumentu zasadniczego), a załącznik 1 do rozporządzenia wskazuje zakres analityczny w obszarze energii i klimatu.  

Dokument integruje bardzo szeroki zakres zagadnień – od zużycia surowców i energii oraz emisji gazów cieplarnianych w poszczególnych sektorach gospodarki, po skutki makroekonomiczne. Prognozy energetyczne opracowywane są w oparciu o metodyki i kategorie wystandaryzowane na poziomie międzynarodowym. Prognozy emisji gazów cieplarnianych opracowuje się zgodnie z klasyfikacją IPCC.  

Dokumenty opracowane przez poszczególne państwa członkowskie zamieszczone są na stronie Komisji Europejskiej w językach państw członkowskich, a tłumaczenia dokumentów na język angielski dokonywane są przez państwa członkowskie lub przez Komisję Europejską - przy użyciu narzędzia automatycznego tłumaczenia.

Dotychczas Polska opracowała: 

• Krajowy plan na rzecz energii i klimatu na lata 2021–2030, który przekazano Komisji Europejskiej w grudniu 2019 r. 

• wstępną wersję projektu aktualizacji Krajowego planu na rzecz energii i klimatu na lata 2021–2030, pod nazwą Krajowy Plan w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 r., który przekazano Komisji Europejskiej w marcu 2024 r.  

• projekt aktualizacji Krajowego planu na rzecz energii i klimatu na lata 2021–2030, pod nazwą Krajowy Plan w dziedzinie Energii i Klimatu do 2030 r., który przedłożono do konsultacji publicznych w październiku 2024 r.