Jakość życia człowieka jest bezpośrednio związana ze środowiskiem – zarówno tym naturalnym, jak i zbudowanym. Jedynie w dobrze zaprojektowanej przestrzeni, w której oba te aspekty właściwie ze sobą korelują, człowiek i społeczeństwo mogą się rozwijać.

Aby osiągnąć taki stan, przekształcanie krajobrazu przez człowieka powinno odbywać się z odpowiednią wiedzą i świadomością. W celu zapewnienia ram i właściwego kierunku działalności człowieka w sferze kształtowania przestrzeni, uchwalono szereg aktów prawnych regulujących zagadnienia związane z budownictwem, planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym, ochroną środowiska,  ochroną zabytków, a także kwestie uniwersalnej dostępności.

Do głównych aktów prawnych regulujących ww. dziedziny należą:

• ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
• ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu  
• ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane
• rozporządzenie Ministra Infrastruktury  z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
• ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami
• ustawa z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji
• ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska
• ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
• ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami