Polska w Nowej Zelandii

W uroczystości pogrzebowej, obok rodziny i przyjaciół Pani Malwiny, wziął udział Ambasador RP w Nowej Zelandii Grzegorz Kowal. Obecni byli także liczni członkowie Stowarzyszenia Polaków w Auckland, na czele z Prezesem Dariuszem Koprem oraz Konsul Honorowy RP w Auckland Bogusław Nowak.

W laudacji poświęconej zmarłej, Ambasador RP pokrótce przedstawił życiorys Pani Schwieters z naciskiem na jej działalność polonijną. Wspomniał także moment spotkania z Panią Malwiną: Miałem okazję i zaszczyt osobiście spotkać się z Wisią Schwieters w listopadzie 2020 roku, podczas mojej pierwszej wizyty w Auckland. Siedzieliśmy obok siebie podczas uroczystości wręczenia polskich odznaczeń państwowych. Była jedną z tych osób, których spotkanie pozostawia niezatarte wrażenie. Choć historia jej życia przytłacza nas wydarzeniami, które przeżyła, to, co mnie najbardziej uderzyło, to jej życzliwość i ciepło. Rozmawialiśmy ze sobą, jakbyśmy znali się od wielu lat. Wiem, że większość z obecnych tu osób znała ją dłużej i lepiej - i mogę tylko tego zazdrościć, ale jestem wdzięczny za to, że dała mi krótki wgląd w jej życie i sprawiła, że poczułem się jak jeden z jej bliskich przyjaciół.

Ambasador G. Kowal odczytał także list kondolencyjny Wiceministra Spraw Zagranicznych Sz. Szynkowskiego wystosowany w związku ze śmiercią Pani Schwieters.

Pani Malwina Schwieters, z domu Rubisz, zwana Wisią, urodziła się 15 lutego 1931 r. w Sokołowie, w powiecie rzeszowskim (woj. lwowskie), zmarła w Auckland 6 lutego 2022 roku. Do Nowej Zelandii przybyła w listopadzie 1944 roku wraz grupą tzw. Dzieci z Pahiatua. Tu odebrała całe swoje wykształcenie, łącznie z uniwersyteckim. Należała do grona współzałożycieli Stowarzyszenia Polaków w Auckland. Od początku działalności Stowarzyszenia jej domeną było podtrzymywanie i umacnianie polskości – organizowała spotkania, akademie, wieczornice poświęcone upamiętnieniu ważnych rocznic narodowych; przygotowywała i opracowywała referaty, materiały historyczne, organizowała wystawy. Działalność ta sprawiła, że w środowisku Polaków w Auckland nadano jej miano „strażnika pamięci narodowej”. Osobnym polem jej działalności było podtrzymywanie pamięci o zbrodni katyńskiej. Odbyła pielgrzymkę do Katynia, a przywieziona stamtąd grudka ziemi, uświęcona krwią pomordowanych, znalazła swoje godne miejsce, wraz z tablicą upamiętniającą ofiary Katynia (była współpomysłodawcą tej tablicy) w Katedrze katolickiej św. Patryka w Auckland. Pani Malwina tworzyła bibliotekę polską, gromadząc około 1000 woluminów nt. historii, w tym historii II wojny światowej, literatury pięknej, a także materiały i archiwalia, dokumentujące życie i działalność Polonii w Nowej Zelandii.  Od samego początku angażowała się w organizowanie pomocy dla „Solidarności”. Szczególnego rozmachu nabrała ta działalność w okresie stanu wojennego, kiedy p. Malwina czynnie włączyła się w organizowanie pomocy dla internowanych działaczy Solidarności i ich rodzin, organizując zbiórki pieniężne, także wśród rodowitych Nowozelandczyków. W ostatnich latach Pani Malwina, mimo podeszłego wieku, była nadal bardzo aktywna w środowisku polonijnym. W 2016 r. wydała zbiór poezji „Głos serca na drogach życia”, co podobnie jak inne działania należy odczytywać jako próbę przekazania spuścizny kolejnym pokoleniom. W marcu 2017 roku, decyzją Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Andrzeja Dudy, została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Szczegółowy życiorys Pani Malwiny Schwieters znaleźć można na portalu Stowarzyszenia Polaków w Auckland: https://poloniaauckland.co.nz/malwina-zofia-wisia-schwieters-2/