Prokuratura Okręgowa
w Gliwicach

Zarzuty obejmują między innymi, działania zorganizowanej grupy przestępczej, której członkowie dokonywali włamań do bankowości elektronicznej pokrzywdzonych poprzez wysyłanie pod określone numery telefoniczne osób zamieszkałych na terenie całej Polski, fałszywych wiadomości SMS. Każda z tych wiadomości SMS zawierała link odsyłający na podstawioną stronę odzwierciedlającą autentyczną stronę firmy kurierskiej InPost, a także treść sugerującą konieczność dokonania dopłaty w kwocie 0,50 zł. za np. dostarczenie paczki.                   

Na wyżej wymienionej, „podstawionej” stronie, nad którą sprawcy mieli kontrolę, kierowano pokrzywdzonych na stronę właściwego dla nich banku (ikony do wyboru). W dalszej kolejności po wejściu przez konkretnego pokrzywdzonego na stronę banku, który miał prowadzić ich rachunek bankowy, pokrzywdzony dokonywał wpisania loginu i hasła by dokonać wskazanej w wiadomości tekstowej SMS zapłaty np. za przesyłkę. Działania pokrzywdzonych – wpisywanie loginu i hasła były obserwowane przez sprawców, którzy dzięki temu uzyskiwali dostęp do rachunku bankowego pokrzywdzonych. W czasie gdy pokrzywdzony usiłował dokonać zapłaty za pośrednictwem bankowości internetowej, sprawcy wykorzystując uzyskany w opisany powyżej sposób login i hasło logowali się na „prawdziwej stronie” określonego banku i dopisywali zaufane urządzenia (najczęściej np. telefony komórkowe) do konta, po czym dokonywali zaboru z rachunków pokrzywdzonych środków pieniężnych.

W toku śledztwa ustalono, że sprawcy dokonali w ten sposób zaboru środków w kwocie łącznej nie mniejszej niż 1 000 000,00 zł.

Niezależnie od wyżej wskazanego działania sprawcy dysponując wyżej opisanymi dostępami i posługując się danymi pokrzywdzonych zaciągali lub usiłowali zaciągać także pożyczki bądź kredyty wprowadzając tym samym przedstawicieli wybranego banku w błąd co do dysponenta rachunku bankowego, a tym samym zamiaru spłaty zaciągniętego zobowiązania.

Postępowanie toczyło się pod sygnaturą akt PO II Ds. 1.2021.

                                                                     POUCZENIE

Jeżeli nie ma zastosowania art. 46 Kodeksu karnego, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku, o którym mowa w art. 335 k.p.k., od naprawienia szkody w całości albo w części lub od zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Przepis art. 341 § 3 k.p.k. stosuje się odpowiednio.
Uwzględnienie wniosku jest możliwe tylko wówczas, jeżeli nie sprzeciwi się temu pokrzywdzony, należycie powiadomiony o terminie posiedzenia. Sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od dokonania w nim przez prokuratora wskazanej przez siebie zmiany, zaakceptowanej przez oskarżonego. Postępowania dowodowego nie prowadzi się.
Prokurator, oskarżony i pokrzywdzony mają prawo wziąć udział w posiedzeniu. Zawiadamiając pokrzywdzonego o posiedzeniu poucza się go o możliwości zakończenia postępowania bez przeprowadzenia rozprawy oraz wcześniejszego złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 54 § 1 k.p.k.. Udział podmiotów wskazanych w zdaniu pierwszym w posiedzeniu jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi.
Przed uwzględnieniem wniosku, o którym mowa w art. 335 k.p.k., sąd poucza oskarżonego o treści art. 447 § 5 k.p.k. Sąd, uwzględniając wniosek, skazuje oskarżonego wyrokiem. Jeżeli sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, o którym mowa w art. 335 § 1 k.p.k., zwraca sprawę prokuratorowi. W razie nieuwzględnienia wniosku wskazanego w art. 335 § 2 k.p.k. sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych, a prokurator, w terminie 7 dni od dnia posiedzenia, dokonuje czynności określonych w art. 333 § 1 i 2 k.p.k.

W wypadku złożenia przez oskarżonego, któremu zarzucono występek, wniosku, o którym mowa w art. 338a k.p.k., o terminie posiedzenia zawiadamia się strony i pokrzywdzonego, przesyłając im odpis wniosku. Sąd może uwzględnić wniosek, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Uwzględnienie wniosku jest możliwe tylko wówczas, gdy nie sprzeciwi się temu prokurator. Przepis art. 343 k.p.k. stosuje się odpowiednio. W razie złożenia kolejnego wniosku podlega on rozpoznaniu na rozprawie (art. 343a § 3 k.p.k.).

Pokrzywdzony, do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, może złożyć oświadczenie, że będzie działał w charakterze oskarżyciela posiłkowego (art. 54 § 1 k.p.k.). Pokrzywdzony, a także prokurator, może aż do zamknięcia przewodu sądowego na rozprawie głównej złożyć wniosek, o którym mowa w art. 46 § 1 Kodeksu karnego (art. 49a k.p.k.).