Informacja dotyczca alergenów występujących w żywności nieopakowanej
31.12.2020
Zgodnie z art. 44 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (Dz. Ur. UE nr L 304 z dnia 22 listopada 2011r.) przedsiębiorcy mają obowiązek informowania o alergenach znajdujących się w żywności nieopakowanej, czyli także tej serwowanej w restauracjach, kawiarniach i barach szybkiej obsługi.
Konsument powinien zostać poinformowany, czy w produkcie występują:
1. Zboża zawierające gluten, tj. pszenica (w tym orkisz i pszenica khorasan), żyto, jęczmień, owies lub ich odmiany hybrydowe, a także produkty pochodne, z wyjątkiem:
- syropów glukozowych na bazie pszenicy zawierających dekstrozę;
- maltodekstryn na bazie pszenicy;
- syropów glukozowych na bazie jęczmienia;
- zbóż wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego
2. Skorupiaki i produkty pochodne;
3. Jaja i produkty pochodne;
4. Ryby i produkty pochodne, z wyjątkiem:
- żelatyny rybnej stosowanej jako nośnik preparatów zawierających witaminy lub karotenoidy;
- żelatyny rybnej stosowanej jako środki klarujące do piwa i wina;
5. Orzeszki ziemne (arachidowe) i produkty pochodne;
6. Soja i produkty pochodne, z wyjątkiem:
- całkowicie rafinowanego oleju i tłuszczu sojowego;
- mieszaniny naturalnych tokoferoli (E306), naturalnego Dalfatokeferolu, naturalnego octanu Dalfatokeferolu, naturalnego bursztynianu Dalfatokoferolu pochodzenia sojowego;
- fitosteroli i estrów fitosteroli otrzymanych z olejów roślinnych pochodzenia sojowego;
- estru stanolu roślinnego produkowanego ze steroli olejów roślinnych pochodzenia sojowego;
7. Mleko i produkty pochodne (łącznie z laktozą), z wyjątkiem:
- serwatki wykorzystywanej do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego;
- laktitolu;
8. Orzechy, tj. migdały (Amygdalus communis L.), orzechy laskowe (Corylus avellana), orzechy włoskie (Juglans regia), orzechy nerkowca (Anacardium occidentale), orzeszki pekan (Carya illinoinensis (Wangenh. K. Koch), orzechy brazylijskie (Bertholletia excelsa), pistacje/ orzechy pistacjowe (Pistacia vera), orzechy makadamia lub orzechy Queensland (Macadamia ternifolia), a także produkty pochodne z wyjątkiem orzechów wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego;
9. Seler i produkty pochodne;
10. Gorczyca i produkty pochodne;
11. Nasiona sezamu i produkty pochodne;
12. Dwutlenek siarki i siarczyny w stężeniach powyżej 10 mg/kg lub 10 mg/litr w przeliczeniu na całkowitą zawartość SO2 dla produktów w postaci gotowej bezpośrednio do spożycia lub w postaci przygotowanej do spożycia zgodnie z instrukcjami wytwórców;
13. Łubin i produkty pochodne;
14. Mięczaki i produkty pochodne.
Należy zwrócić uwagę, że wykaz ten obejmuje nie tylko konkretne produkty, ale także większość ich pochodnych.
Przepisy unijne nie precyzowały formy w jakiej konsument ma być poinformowany i nakazywały jedynie wymienić jakie alergeny zawarte są w potrawie. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz. U. z 2015r.. poz. 29), które obowiązuje od 9 stycznia br. doprecyzowało te kwestie. W efekcie restauratorzy muszą podać pełen skład z wyszczególnieniem alergenów oraz udostępnić listę gościom w formie pisemnej. Informacja może być zamieszczona w menu lub na osobnej kartce, jednak koniecznym do spełnienia warunkiem jest dostępność tych informacji dla każdego konsumenta w formie pisemnej. Informowanie nie może odbywać się tylko w formie ustnej na życzenie klienta.