Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Krakowie informuje, iż 23 lutego obchodzony jest Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją. Choroba ta charakteryzuje się długotrwałym zaburzeniem nastroju i dotyka dwukrotnie częściej kobiet niż mężczyzn. Mimo coraz większej wiedzy na jej temat oraz popularności występowania, osoby, które są nią dotknięte nadal są piętnowane, a szukanie przez nie pomocy wiąże się z uczuciem wstydu. Warto jednak podkreślić, iż przy odpowiednim leczeniu, depresję można całkowicie zniwelować.

Depresja – ogólnie

Depresja nie jest zaburzeniem tylko psychicznym, ale także fizycznym. Prócz melancholijnych, zmiennych nastrojów, chorzy odczuwają dolegliwości tzw. somatyczne, czyli bóle głowy czy ucisk w klatce piersiowej. Najczęstsze objawy choroby to m.in. długofalowe pogorszenie się nastroju, niska samoocena, utracenie odczuwania przyjemności, słaba koncentracja, zaburzenie snu i apetytu, myśli samobójcze, bóle głowy, nudności, zaparcia. Jeśli objawy te utrzymują się powyżej dwóch tygodni należy zgłosić się po pomoc do specjalisty.

Jednoznaczną przyczynę choroby trudno wskazać, ponieważ depresja często jest połączeniem kilku powodów jednocześnie. Zazwyczaj są to uwarunkowania genetyczne, biologiczne, społeczne i psychologiczne.

Depresja wiele ma twarzy – wybrane rodzaje choroby

Depresja młodzieńcza to ok. 19-32% zdiagnozowanej młodzieży w wieku 13-17 lat. Zazwyczaj choroba ta jest przejściowa, a powodem może być okres dojrzewania, podczas którego kształtuje się tożsamość, oraz stopniowo pojawiają się poważne, dorosłe decyzje do podejmowania. Objawy to m.in.:

zaburzenie: koncentracji, aktywności,
izolowanie się i postawa autodestruktywna,
utracenie odczuwania przyjemności i krytyczne spojrzenie na to, co było, jest i na przyszłość,
wyolbrzymianie złego samopoczucia fizycznego

Depresja poporodowa dotyka ok. 10-15% kobiet i objawić może się już w trakcie ciąży. Przyczyn pojawienia się tego zaburzenia jest wiele, a zaliczyć do nich można między innymi zmiany hormonalne czy trudność adaptacji do nowej rzeczywistości i roli społecznej. Objawy to m.in.:

zaburzenie: koncentracji, snu, łaknienia,
niepokój, lęk w związku z rozwojem dziecka i sprawdzeniem się w roli matki,
myśli o zrobieniu sobie lub dziecku krzywdy,
utracenie zadowolenia z życia, przygnębienie

Depresja starcza obejmuje ponad 20% osób w wieku emerytalnym, lecz w związku z zaobserwowanym wzrostem liczby osób w podeszłym wieku, wraz z kolejnymi latami liczba objętych leczeniem może sporo wzrosnąć. Powodów pojawienia się tego typu depresji jest wiele. Tyczą się one głównie problemów wieku starczego, jak pogorszenie stanu zdrowia czy poczucie większej izolacji społecznej. Objawy to m.in.:

zaburzenie: łaknienia, snu, pamięci i koncentracji,
utracenie zadowolenia z życia i krytyczne spojrzenie na to, co było, jest i na przyszłość,
urojenia, lęki, myśli samobójcze,
objawy fizyczne, jak bóle głowy czy nudności, brak energii

Leczenie

W pierwszej fazie leczenia specjalista przeprowadza wywiad z osobą chorą, aby móc wyodrębnić ewentualne przyczyny depresji i obrać odpowiedni kierunek kuracji. Może być to psychoterapia lub/oraz przepisanie leków przeciwdepresyjnych, które przy intensywnym leczeniu należy brać średnio do 6 tygodni, a następnie przez okres do roku czasu. Trzeba jednak pamiętać, iż istnieje szansa na nawrót choroby, więc należy cały czas monitorować swój stan zdrowia.

Źródła:

https://www.gov.pl/web/wsse-bydgoszcz/ogolnopolski-dzien-walki-z-depresja
https://wyleczdepresje.pl/
https://pacjent.gov.pl/jak-zyc-z-choroba/kiedy-smutek-jest-choroba
http://depresja.org/

Opracowała: Aleksandra Pachońska