Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Krakowie

Wykonanie projektu adaptacji lokalu z przeznaczeniem dla określonej działalności z punktu widzenia określenia spełniania wymagań higienicznych i zdrowotnych nie jest obowiązkowe, jednakże ułatwia inwestorowi dostosowanie funkcji pomieszczeń do prowadzenia działalności w zaplanowanym zakresie. Zakład odpowiednio przygotowany i wyposażony zgodnie z obowiązującymi przepisami uzyska pozytywną opinię dla prowadzenia działalności, nawet gdy nie posiada uprzednio wykonanego i uzgodnionego pod względem wymogów sanitarno–higienicznych projektu.

Sporządzony projekt zaleca się jednakże uzgodnić (nie jest to obowiązkowe) pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych. Uzgodnienia może dokonać Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Krakowie lub rzeczoznawca do spraw sanitarno-higienicznych. Sporządzony i poprawnie uzgodniony projekt ułatwia wykonanie prac adaptacyjnych i gwarantuje uzyskanie pozytywnej opinii potwierdzającej spełnienie wymagań sanitarno-higienicznych. Adaptację pomieszczeń należy wykonać zgodnie z takim projektem, który posiada uzgodnienie pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych lub też wykonać adaptację pomieszczeń bez projektu (na własną odpowiedzialność), ale zgodnie z wymogami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawnych.  

Dokumentacja projektowa obiektu/lokalu powinna uwzględniać wymagania wynikające z:  
- Ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.)

- Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie(Dz.U. z 2015 r., poz. 1422)
- Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.)

 - Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U. z 2012 r., poz 642 )

oraz przepisów szczegółowych związanych z przedmiotem działalności.

W przypadku inwestycji realizowanych na podstawie przepisów Prawa budowlanego dokumentacja przedkładana do uzgodnienia winna być sporządzona zgodnie z wymogami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2015 r., poz. 1554 ze zm.). 

Jeżeli dokumentacja dotyczy zakładu o prostej technologii i niewymagającego dokonania prac budowlanych (np. mały sklep, punkt małej gastronomii, 1-stanowiskowy zakład fryzjerski lub kosmetyczny), wówczas wnioskodawca może sporządzić sam projekt (na własne potrzeby) celem przedłożenia go do uzgodnienia, pod warunkiem, ze będzie spełniał niżej wskazane wymogi:

1)    koniecznym jest zachowanie czytelności oraz właściwej formy (symbolika) i skali projektu;

2)    projekt powinien zawierać adres lokalizacji  i podpis autora na przedłożonych rysunkach, a ponadto informacje dotyczące:

a)      rodzaju budynku (mieszkalny/usługowy)

b)      miejsca lokalizacji (kondygnacji) obiektu w tym budynku,

c)      zaopatrzenia w media (w tym dot. dostępu do bieżącej ciepłej i zimnej wody),

d)      wysokości i powierzchni pomieszczeń,

e)      planowanego systemu wentylacji,

f)       sposobu wykończenia ścian, sufitów i posadzek oraz mebli i sprzętów stanowiących wyposażenie obiektu,

g)      planowanego zatrudnienia/ilości osób i czasokresu ich przebywania w danych pomieszczeniach;

h)      ewentualnych uzyskanych odstępstw od warunków technicznych (dot. nienormatywnej wysokości pomieszczeń, braku oświetlenia dziennego oraz obniżenia poziomu pomieszczeń poniżej terenu urządzonego przy budynku), które to wydawane są przez Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego;

3)    do projektu należy dołączyć opis planowanej działalności 

Każdy budynek na stale związany z gruntem powinien być wyposażony w instalację wodociągową zapewniającą bieżącą ciepłą i zimną wodę.

Minimalna wysokość pomieszczeń została określona w § 72 ust.1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zależna jest ona od: liczby osób i ich czasu przebywania w pomieszczeniu, rodzaju pomieszczenia oraz warunków w nim panujących. Wysokość ta może wynosić od 2,2 m do 3,3 m.

Wskazać w tym miejscu należy, że minimalna wysokość pomieszczeń przeznaczonych m.in. do pracy i nauki, w których nie wystę­pują czynniki uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia, przeznaczonych na stały lub czasowy pobyt: nie więcej niż 4 osób wynosi 2,5 m.; w przypadku przeznaczenia pomieszczeń dla więcej niż 4 osób minimalna wysokość pomieszczeń winna wynosić co najmniej 3,0 m.   Pomieszczenia przeznaczone do pracy, w których występują czynniki uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia (wysoka temperatura, zwiększona wilgotność związana z emisją pary wodnej, hałas, emisja substancji toksycznych itp.) winny posiadać minimalną wysokość wynoszącą co najmniej  3,3 m w świetle.

Właściwa wentylacja pomieszczeń powietrza powinna zapewniać odpowiednią wielkość wymiany powietrza. Wentylacja i stan techniczny instalacji powinny być zgodne z przepisami prawa i Polskimi Normami. Ponadto należy przewidzieć odciągi miejscowe – okapy kuchenne do usuwania oparów tłuszczowych – przeznaczone do montażu nad urządzeniami kuchennymi typu: frytownice, patelnie, grille, piece konwekcyjno- parowe, trzony kuchenne-  będącymi źródłem dużej ilości energii termicznej oraz oparów tłuszczowych lub kondensacyjne – przeznaczone do instalacji nad urządzeniami emitującymi znaczne ilości ciepła oraz pary wodnej (np. zmywarki do naczyń).Miarą właściwie wykonanego systemu wentylacji  jest jej skuteczność (rozumiana jako stopień usuwania zanieczyszczeń: szkodliwych substancji gazowych, nadwyżek ciepła, zapachów lub cząstek substancji stałych w powietrzu) oraz krotność wymian powietrza, która określa jak szybko powietrze w pomieszczeniu jest wymieniane. Niezależnie od rodzaju wentylacji,  jest ona skuteczna tylko wtedy, gdy zapewnia ciągłą wymianę powietrza zużytego na świeże, napływające z zewnątrz. Aby było to możliwe, muszą zostać spełnione warunki:  niezakłócony nawiew, skuteczny wywiew, swobodny przepływ powietrza pomiędzy poszczególnymi pomieszczeniami.

W budynkach użyteczności publicznej strumień objętości powietrza wentylacyjnego w pomieszczeniach przeznaczonych na stały i czasowy pobyt ludzi powinien wynosić:

- 20 m³/h dla każdej przebywającej osoby,

- 30 m³/h dla każdej przebywającej osoby, jeżeli dopuszcza się palenie tytoniu.

- 15 m³/h dla każdego dziecka (żłobki, przedszkola).

W klimatyzowanych oraz wentylowanych pomieszczeniach o nieotwieranych oknach strumień objętości powietrza wentylacyjnego powinien wynosić 30 m³/h dla każdej przebywającej osoby, a 50 m³/h, jeżeli dozwolone jest palenie tytoniu.

Każdy okap powinien mieć swój własny przewód. Aby wentylacja kuchni  była prawidłowa, przewód powinien zawierać kratkę wentylacyjną (z wentylatorem mechanicznym) zbierającą nadmierną wilgoć i opary znad okapu.

Każdy okap powinien być podłączony do odpowiedniego  kanału wentylacyjnego (nie może być podłączany do kanałów kominowych, dymowych lub spalinowych, będących w eksploatacji). Przewody powinny być odporne na działanie wilgoci.

Prawidłowość podłączenia okapu oraz szczelność przewodów kominowych winna zostać potwierdzona stosowną opinią kominiarską.

W tym miejscu wskazać należy, iż do przeprowadzania okresowych kontroli przewodów  kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych) właścicieli i zarządców nieruchomości zobowiązuje artykuł 62 Ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane  (Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.)  

W instalacjach wentylacji i klimatyzacji nie należy łączyć ze sobą przewodów z pomieszczeń o różnych wymaganiach użytkowych i higienicznych.

Wentylacja z kilku pomieszczeń może być łączona do jednego przewodu wentylacyjnego pod warunkiem, że pomieszczenia te mają podobne przeznaczenie/zastosowanie.

Nie można połączyć kuchni z salą konsumpcyjną, pomieszczeń sanitarnych z salą konsumentów, czy pomieszczenia dla niepalących z pomieszczeniem dla palących (pomieszczenia te muszą posiadać osobne przewody i systemy wentylacji).

Właściciel lokalu, który posiada co najmniej dwie sale, może wydzielić jedną z nich dla palących. Jednak to pomieszczenie musi spełniać określone warunki. Sala musi być izolowana tak, aby dym tytoniowy nie przedostawał się do innych pomieszczeń, a także musi być wyposażona w odpowiednią wentylację (musi ona zapewnić skuteczny wywiew dymu, który nie może się przemieszczać po całym lokalu).

Sala dla palących i sala dla niepalących musi posiadać 2 osobne układy wentylacyjne. Dla palących wentylacja powinna zapewniać wymianę powietrza w ilości 50 m³/godz./osobę. Dla niepalących 30 m³/godz./osobę – przy klimatyzacji i nieotwieranych oknach. W pozostałych przypadkach- 20 m³/godz./osobę i 30 m³/godz./osobę przy dopuszczalnym paleniu tytoniu.

W § 72 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie  ustawodawca dopuścił możliwość uzyskania odstępstwa dla pomieszczeń o zaniżonej wysokości wynoszącej nie mniej niż 2,5 m. Zgodnie z tym przepisem pomieszczenia, których wysokość powinna wynosić co najmniej 3 m i 3,3 m, mogą być obniżone do wysokości nie mniejszej niż 2,5 m, w przypadku zastosowania wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej lub klimatyzacji, pod warunkiem uzyskania zgody państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.

Właściwy terytorialnie - Małopolski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny (Kraków, ul. Prądnicka 76), może wyrazić  zgodę na  obniżenie wysokości pomieszczeń do poziomu nie mniejszego niż 2,5 m, pod warunkiem zastosowania w nich wentylacji mechanicznej nawiewno – wywiewnej lub klimatyzacji (na złożony wniosek strony).

Klimatyzacjarozumiana jest jako proces wymiany powietrza w pomieszczeniu, mający na celu utrzymywanie zadanych warunków klimatycznych, czyli odpowiedniego zakresu temperatur i wilgotności powietrza, zapewniających dogodne warunki do pracy i funkcjonowania człowieka (warunki komfortu) lub optymalne warunki dla określonego procesu przemysłowego

Klimakonwektor to urządzenie służące do utrzymywania zadanej temperatury w pomieszczeniu, stosowane przeważnie w biurach i budynkach użyteczności publicznej. Klimakonwektor nie posiada funkcji wymiany powietrza. Nie może więc stanowić sposobu zapewnienia wentylacji mechanicznej nawiewno – wywiewnej.

W pomieszczeniach toalet z oknem i jedną kabiną należy zapewnić wentylację grawitacyjną lub mechaniczną. W pozostałych wentylację mechaniczną o działaniu ciągłym lub włączaną automatycznie.

Kominiarz uprawniony jest do dokonywania ocen funkcjonowania kominów, wentylacji grawitacyjnej, prawidłowości podłączenia.

Kominiarz, o ile nie posiada stosownych, odrębnych uprawnień, o których mowa poniżej,  nie może wydawać opinii nt. wentylacji mechanicznej.

Poprawność działania wentylacji mechanicznej określa osoba posiadająca stosowne uprawnienia budowlane do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w zakresie instalacji – bez ograniczeń lub z wyszczególnioną instalacją wentylacji (zgodnie z art. 12 i 13 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane).

Z punktu widzenia osoby zamierzającej rozpocząć działalność gospodarczą, pierwszą kwestią, którą należy rozważyć, jest określenie lokalizacji i wybranie obiektu. Możliwości są dwie: można zaadaptować lub wybudować nowy lokal. Jednak należy zwrócić uwagę na rodzaj i zakres planowanej działalności. Inne bowiem warunki będzie musiał spełniać lokal, w którym będą serwowane jedynie napoje, czy podgrzewane półprodukty, a inne restauracja, w której potrawy przygotowywane będą na bazie surowców.

Przygotowując lokal dla planowanej działalność żywnościowo – żywieniowej należy zwrócić szczególną uwagę na:

- właściwe zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie nieczystości;

- prawidłową wysokość pomieszczeń (minimalna wysokość pomieszczeń została określona w § 72 ust.1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie), która zależna jest od: liczby osób i ich czasu przebywania w pomieszczeniu, rodzaju pomieszczenia oraz warunków w nim panujących. Ustawodawca dopuścił możliwość uzyskania odstępstwa dla pomieszczeń o zaniżonej wysokość wynoszącej nie mniej niż 2,5 m;

- właściwą wentylację pomieszczeń (wymiana powietrza powinna zapewniać odpowiednią wielkość wymiany powietrza. Wentylacja i stan techniczny instalacji powinna być zgodna z przepisami prawa i Normami Polskimi; ponadto należy przewidzieć odciągi miejscowe – okapy kuchenne do usuwania oparów tłuszczowych – przeznaczone do montażu nad urządzeniami kuchennymi typu: frytownice, patelnie, grille, piece konwekcyjno-parowe, trzony kuchenne – będące źródłem dużej ilości energii termicznej oraz oparów tłuszczowych lub kondensacyjne – przeznaczone do instalacji nad urządzeniami emitującymi znaczne ilości ciepła oraz pary wodnej (np. zmywarki do naczyń);

- właściwą ilość urządzeń wodnych umożliwiającą higieniczne prowadzenie wszystkich działań;

- prawidłowe rozmieszczenie i przeznaczenie pomieszczeń umożliwiające stosowanie dobrej i minimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia żywności (należy unikać krzyżowania się dróg  określanych jako „czyste” z drogami „brudnymi”;

- właściwe oświetlenie pomieszczeń;

- odpowiednie materiały wykończeniowe ścian, sufitów i posadzek oraz mebli i sprzętów stanowiących wyposażenie obiektu.

Wymagania sanitarno-higieniczne regulują następujące akty prawne:

- Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2017 r. poz. 149, z późn. zm.).

- Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych, Dziennik Urzędowy L 139, 30/04/2004 P. 0001-0054;

- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie  (Dz.U. z 2015 r., poz. 1422)

- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).

Osoba upoważniona powinna złożyć, najpóźniej na 14 dni przed planowanym uruchomieniem działalności wnioseko zatwierdzenie zakładu i wpis do rejestru zakładów podlegających urzędowej kontroli organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, w zamierzonym przez Inwestora zakresie. Art. 64. Ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2017 r. poz. 149, z późn. zm.).

Do wniosku należy dołączyć załączniki określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2007 r. w sprawie wzorów dokumentów dotyczących rejestracji i zatwierdzania zakładów produkujących lub wprowadzających do obrotu żywność podlegających urzędowej kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. 2007 r. Nr 106 poz. 730).

Wniosek można przesłać pocztą na adres Stacji lub złożyć osobiście w kancelarii przy ul. Gazowej 15 lub w kancelarii przy ul. Makuszyńskiego 9 przy głównym wejściu.

Podczas kontroli obiektu przedstawiciele Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Krakowie stwierdzą, czy dany obiekt został wykonany zgodnie z projektem (w przypadku uprzednio sporządzonego i uzgodnionego projektu), stwierdzą, czy obiekt spełnia obowiązujące wymogi sanitarno-higieniczne oraz czy zostały skompletowane dokumenty stwierdzające poprawność wykonania instalacji  (wentylacje, sieć wodociągowa) w lokalu, to jest:

a) opinia kominiarska i / lub oświadczenie* przy odbiorach nowo powstających lub przebudowywanych lokali gastronomicznych. Dokument taki może wydać osoba  posiadająca stosowne uprawnienia budowlane, zgodnie z art. 12 i 13 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi  w specjalności instalacyjnej bez ograniczeń (lub z wyszczególnioną wentylacją).

b) wynik badania wody;

c) umowa na dostawę wody i odprowadzenie ścieków bytowo- gospodarczych.

*Dopuszcza się oświadczenie o treści:

"Oświadczam, że stan techniczny instalacji wentylacji pomieszczeń (nazwa zakładu i adres) nadaje się do użytkowania w zakresie planowanej funkcji oraz zapewnia odpowiednią krotność wymiany powietrza, zgodnie z przepisami prawa i Polską Normą”, podpisane przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia budowlane do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w zakresie instalacji – bez ograniczeń lub z wyszczególnioną instalacją wentylacji (zgodnie z art. 12 i 13 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.)

Powierzchnia pomieszczenia dla 3-5 dzieci powinna wynosić co najmniej 16 m² (dot. każdego pomieszczenia). W przypadku liczby dzieci powyżej 5, powierzchnia ulega zwiększeniu na każde kolejne dziecko, z tym, że:

·         powierzchnia przypadająca na kolejne dziecko wynosi co najmniej 2 m², jeżeli czas pobytu dziecka nie przekracza 5 godzin dziennie,

·         powierzchnia przypadająca na kolejne dziecko wynosi co najmniej 2,5 m², jeżeli czas pobytu dziecka przekracza 5 godzin dziennie.

Lokal, w którym tworzony i prowadzony jest:

·         żłobek - posiada co najmniej dwa pomieszczenia, w tym jedno przeznaczone do odpoczynku dzieci;

·         klub dziecięcy - posiada co najmniej jedno pomieszczenie i miejsce na odpoczynek dla dzieci.

Wymagania lokalowe i sanitarne dotyczące żłobków i klubów dziecięcych określa: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie wymagań lokalowych i sanitarnych jakie musi spełniać lokal, w którym ma być prowadzony żłobek lub klub dziecięcy (Dz.U. z 2014 r. poz. 925)

Powierzchnia pomieszczenia przeznaczonego na zbiorowy pobyt od  3 do 5 dzieci powinna wynosić co najmniej 16 m². W przypadku liczby dzieci większej niż 5, powierzchnia ulega zwiększeniu na każde kolejne dziecko, z tym że:

·         powierzchnia przypadająca na kolejne dziecko wynosi co najmniej 2 m², jeżeli czas pobytu dziecka nie przekracza 5 godzin dziennie,

·         powierzchnia przypadająca na kolejne dziecko wynosi co najmniej 2,5 m², jeżeli czas pobytu dziecka przekracza 5 godzin dziennie.

Wymagania lokalowe i sanitarne dotyczące punktów przedszkolnych określa: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 sierpnia 2010r w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich działania (Dz.U. z 2010 r., nr 161, poz. 1080 ze zm.)

Przygotowując lokal dla planowanej działalności leczniczej należy zwrócić szczególną uwagę na:

- wyodrębnienie zespołu pomieszczeń przeznaczonych na działalność leczniczą od pomieszczeń budynków wykorzystywanych do innych celów,

- wysokość pomieszczeń,

- lokalizację pomieszczeń w odniesieniu do poziomu otaczającego terenu (poniżej poziomu terenu urządzonego przy budynku dopuszcza się pomieszczenia o charakterze diagnostycznym, terapeutycznym, magazynowym i o funkcjach pomocniczych, przeznaczonych na pobyt ludzi, pod warunkiem uzyskania zgody właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego),

- kształt i powierzchnię pomieszczeń, która winna umożliwiać prawidłowe rozmieszczenie zainstalowanie i  użytkowanie niezbędnych urządzeń, aparatury i sprzętu,

- dostępność dla osób niepełnosprawnych (dot. w szczególności podmiotów leczniczych).

Szczegółowe wymogi zawiera Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą (Dz.U. z 2012 r., poz. 739).

Od dnia 15 lipca 2016 roku organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie wydaje podmiotom, które zamierzają wykonywać działalność leczniczą, decyzji potwierdzających spełnienie wymagań ogólnoprzestrzennych, sanitarnych i instalacyjnych, odpowiednich do rodzaju wykonywanej działalności leczniczej oraz zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych, albowiem decyzje takie nie będą wymagane w procesie rejestracji podmiotu wykonującego działalność leczniczą. Stan taki jest wynikiem zmian wprowadzonych Ustawą z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2016, poz. 960), która weszła w życie z dniem 15 lipca 2016 r. Zgodnie z art. 1 pkt 35 lit. c) tejże ustawy, w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej skreślono w art. 100 ustęp 5, który dotychczas obligował podmiot wykonujący działalność leczniczą do uzyskania wskazanej na wstępie decyzji organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej. W miejsce decyzji wydawanej przez organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej składający wniosek do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą składa oświadczenie o spełnieniu wymagań w zakresie pomieszczeń i urządzeń

Jednocześnie PPIS w Krakowie wskazuje, że zainteresowane podmioty, które zamierzają wykonywać działalność leczniczą (lub też rozszerzać zakres dotychczas prowadzonej) mogą zwracać się do tut. organu o wydanie opinii sanitarnej, potwierdzającej, że w obiekcie w którym ma być prowadzona taka działalność zostały spełnione warunki higieniczno – sanitarne do prowadzenia działalności zgodnie z przeznaczeniem i spełnia on wymogi zawarte w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą (Dz. U. z 2012 r. poz. 739). Uzyskanie takiej opinii może pozwolić wnioskującemu o wpis lub jego zmianę w rejestrze do złożenia oświadczenia, o którym mowa powyżej, zgodnego ze stanem faktycznym.