W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

41 rocznica utworzenia rezerwatu przyrody Puszcza Mariańska

01.06.2024

Rezerwat położony w granicach Bolimowskiego Parku Krajobrazowego chroni dobrze zachowany grąd z cennymi gatunkami rzadkich roślin

Las wiosną, słońce prześwieca między gałęziami, drzewa i gęste runo

Teren dzisiejszego rezerwatu niegdyś był częścią Puszczy Korabiewskiej, która razem z puszczami: Jaktorowską, Wiskicką i Bolimowską stanowiła zwarty kompleks leśny sięgający Puszczy Kampinoskiej. Został on utworzony 1 czerwca 1983 r. w celu zachowania fragmentu lasu grądowego z chronionymi i rzadkimi gatunkami roślin w runie. Jego nazwa, podobnie jak nazwa gminy, ma związek z klasztorem ojców Marianów, który został założony w tej okolicy w XVII wieku.

Dominują tu grądy wysokie i typowe (najczęściej spotykane w Polsce) – wiosną ich runo przybiera niezwykle barwną postać. W krótkim czasie dno lasu ożywa bogactwem kolorów kwitnących roślin głównie tzw. geofitów. Nim drzewa przybiorą zieloną szatę i okryją dno lasu półmrokiem, wszystkie te rośliny muszą zostać zapylone przez zaprzyjaźnione grupy owadów i wydać nasiona. Kolorystyka runa podczas wiosennego zakwitu roślin uzależniona jest od rodzaju grądu. W grądach typowych jako pierwsze w runie zakwitają błękitne przylaszczki, które nieco później giną w białym kobiercu zawilców gajowych i gwiazdnicy wielkokwiatowej. Rosną tu również: kopytnik pospolity, miodunki, bluszczyk kurdybanek oraz niebieskawe fiołki leśne i zdrojówki rutewkowate. W najsuchszych i najmniej żyznych grądach wysokich pojawia się m.in. konwalia majowa. Po przekwitnięciu geofity wiosenne przechodzą w stan utajenia. Są mało widoczne, a ich liście częściowo obumierają. Rośliny w tym okresie gromadzą w korzeniach, cebulach i kłączach substancje zapasowe w celu przetrwania do następnego sezonu wegetacyjnego.

Niewielkie fragmenty rezerwatu porastają lasy łęgowe (głównie w dolince okresowego cieku wodnego). Warstwa runa w tych zbiorowiskach jest jeszcze bardziej zróżnicowana niż w grądach. To tam zobaczyć można takie gatunki, jak kosaciec żółty, psianka słodkogórz czy tarczyca pospolita.

W rezerwacie od 2018 r. na podstawie zadań ochronnych ustanowionych przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie realizowane są działania ochronne, zmierzające do utrzymania drzewostanów występujących w rezerwacie i wspieranie procesów ich regeneracji, a także usuwane są gatunki obce obecne w rezerwacie. Prace te prowadzone są przez Nadleśnictwo Radziwiłłów – zarządzającego obszarem tego rezerwatu.

Rezerwat jest udostępniony do ruchu pieszego po wyznaczonym szlaku.

{"register":{"columns":[]}}