Gatunki niebezpieczne
Zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody zabrania się posiadania i przetrzymywania, sprowadzania z zagranicy, sprzedaży, wymiany, wynajmu, darowizny i użyczania podmiotom nieuprawnionym do ich posiadania żywych zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.
Gatunki zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi dzielą się na dwie kategorie (art. 73 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody):
- kategoria I - obejmująca najbardziej niebezpieczne gatunki lub grupy gatunków zwierząt, które z przyczyn naturalnej agresywności lub właściwości biologicznych mogą stanowić poważne zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi,
- kategoria II - obejmująca pozostałe gatunki lub grupy gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.
Minister Środowiska poprzez Rozporządzenie z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi określił:
- gatunki lub grupy gatunków zwierząt zaliczane do kategorii I i II,
- warunki przetrzymywania poszczególnych gatunków lub grup gatunków zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi,
- sposoby znakowania zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.
Zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy o ochronie przyrody zakazy posiadania i przetrzymywania, sprowadzania z zagranicy żywych zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi nie dotyczą ogrodów zoologicznych i placówek naukowych prowadzących badania nad zwierzętami, a zakazy posiadania i przetrzymywania żywych zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi nie dotyczą ośrodków rehabilitacji zwierząt, azyli dla zwierząt oraz Centralnego Azylu dla Zwierząt.
Na podstawie art. 73 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody, regionalny dyrektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce planowanego przetrzymywania zwierząt gatunków zaliczonych do kategorii II, może zezwolić na ich posiadanie i przetrzymywanie oraz sprowadzenie z zagranicy.
Zezwolenie regionalnego dyrektora ochrony środowiska może być wydane na wniosek zawierający następujące elementy (art. 73 ust. 5 ustawy o ochronie przyrody):
- imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
- nazwę gatunku w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje;
- liczbę osobników poszczególnych gatunków, których dotyczy wniosek;
- wskazanie miejsca przetrzymywania zwierząt, których dotyczy wniosek;
- zaświadczenie powiatowego lekarza weterynarii stwierdzające spełnianie przez wnioskodawcę warunków przetrzymywania zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi odpowiednich do liczby zwierząt, których dotyczy wniosek oraz uniemożliwiających ich ucieczkę lub przypadkowy kontakt z osobami postronnymi, a także spełnienie warunków, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Środowiska.