Regionalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska w Warszawie

Plaża w Ciszycy. Ukryta "perełka" pod Warszawą. Tu można poczuć się jak na Malediwach (...) Plaża Ciszyca. Sprawdź, czy polubisz to miejsce tak bardzo jak my (...)  Plaża Ciszyca – raj nieopodal Warszawy (...) Plaża w Ciszycy – nietuzinkowy nadwiślański raj pod Warszawą… To tylko kilka spośród wielu tytułów artykułów i wpisów na blogach zachęcających do odwiedzenia jednego z zakątków rezerwatu przyrody Wyspy Świderskie. Miejsca nieudostępnionego, w którym obowiązuje zakaz wstępu. Miejsca, które powinno być niedostępne dla człowieka jako enklawa przyrody, a które odwiedzane przez coraz większą liczbę osób niestety z roku na rok traci swoje walory i przestaje być bezpiecznym schronieniem dla bardzo cennych i coraz rzadszych już gatunków zwierząt.

Rezerwat przyrody Wyspy Świderskie to jeden największych rezerwatów przyrody na Mazowszu.  Podobnie jak pozostałych 12 wiślanych rezerwatów przyrody w granicach województwa mazowieckiego, został utworzony w celu ochrony siedlisk cennych i rzadkich gatunków ptaków. Znajdują się tu ostoje lęgowe takich gatunków, jak mewy (czarnogłowa, śmieszka, siwa), rybitwy (rzeczna i białoczelna), sieweczki (obrożna, i rzeczna). Warto wiedzieć, że znaczący procent krajowej populacji mewy czarnogłowej szuka schronienia właśnie na mazowieckim odcinku Wisły. Ale rezerwat jest też ważnym miejscem odpoczynku i żerowania wielu innych gatunków ptaków, dla których królowa polskich rzek jest niezwykle ważnym korytarzem ekologicznym. Jego znaczenie uznane zostało także w skali Unii Europejskiej - teren ten objęto dodatkową ochroną jako obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Wisły PLB140004.

Warto wiedzieć, że w granicach mazowieckich wiślanych rezerwatów najważniejszym celem ochrony jest utrzymanie stanowisk gatunków ptaków, które do gniazdowania wykorzystują przede wszystkim piaszczyste plaże, wyspy i ławice. Wyprowadzając lęgi bezpośrednio na piasku, narażone są na szereg niebezpieczeństw, z których najpoważniejszym jest obecność człowieka. Dorosłe osobniki, spłoszone przez człowieka lub psy, podrywają się do lotu, co może skutkować przegrzaniem lub wychłodzeniem jaj, a w przypadku obecności piskląt w gnieździe - powoduje, że stają się łatwym celem dla drapieżników. Utrata lęgów może w efekcie doprowadzić do pogorszenia stanu ochrony gatunków będących celem ochrony rezerwatów i przedmiotów ochrony obszarów Natura 2000.

Pomimo prowadzonych w ostatnich latach działań edukacyjnych i informacyjnych wciąż bardzo wiele osób nie zna zasad obowiązujących w rezerwatach przyrody. Tymczasem wraz ze zmianą ustawy o ochronie przyrody od 2004 roku we wszystkich rezerwatach obowiązuje jednolity katalog zakazów, w tym m.in. zakaz ruchu pieszego, zakaz wprowadzania psów, naruszania ciszy, palenia ognisk, biwakowania, pływania, płoszenia zwierząt czy niszczenia lub uszkadzania roślin. Wchodzenie do rezerwatów jest możliwe jedynie, jeśli zostaną one udostępnione zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie, a i wówczas poruszanie się w ich obrębie jest dopuszczone jedynie po szlakach i w miejscach wskazanych w takim zarządzeniu. Lista rezerwatów udostępnionych do ruchu na terenie województwa mazowieckiego znajduje się na stronie Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie https://www.gov.pl/web/rdos-warszawa/rezerwaty-przyrody. Prawie wszystkie udostępnione rezerwaty przyrody zostały także uwzględnione w aplikacji Mazowieckie rezerwaty przyrody, która umożliwia weryfikację przebiegu szlaków udostępnionych do ruchu. Jest ona jednocześnie źródłem wielu ciekawych informacji na temat rezerwatów, zawiera zdjęcia roślin i zwierząt, głosy ptaków, gry edukacyjne, spacery wirtualne – jednym słowem pomaga poznać przyrodę i zrozumieć zakazy obowiązujące na tych terenach chronionych.

Po raz kolejny apelujemy do Państwa, by ruszając w teren zachować wrażliwość na otaczającą nas przyrodę, a w szczególności jej najcenniejsze fragmenty – rezerwaty przyrody i parki narodowe. Pozwólmy, by zwierzęta mogły znajdować tam bezpieczne schronienie. Jest wiele pięknych miejsc nie objętych ochroną, w których możemy spędzać wolny czas. Zmieniając swoje przyzwyczajenia, podchodząc z troską i zrozumieniem do otaczających nas roślin i zwierząt przyczyniamy się do ich ochrony. Prosimy też o dzielenie się z innymi tą wiedzą – tak by ta grupa Ambasadorów Mazowieckiej Przyrody rosła w liczbę i siłę.