W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Barszcz szczawiowy z Radziwiłłowa

15.05.2019

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2019-05-14 w kategorii Gotowe dania i potrawy w woj. mazowieckim.

Barszcz szczawiowy z Radziwiłłowa

Wygląd                                      

Niezbyt gęsta ciecz z widocznymi kawałkami liści szczawiu. Bryła z ziemniaków lub całe ziemniaki

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Przyjmuje kształt naczynia

Wielkość

Zależna od naczynia, w którym jest podawana

Barwa 

Barwa jasno szara z zielonkawym odcienie, jasnożółta barwa ziemniaków

Konsystencja

Płynna, lekko zawiesista z dodatkiem ziemniaków, ewentualnie gotowanego jajka

Smak i zapach

Smak kwaskowy, lekko słony z wyczuwalnym posmakiem i aromatem włoszczyzny

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Radziwiłłów Mazowiecki to wieś położona w Gminie Puszcza Mariańska. Tereny gminy należą do najpiękniejszych miejsc na Mazowszu. To kraina sosnowych lasów, morenowych wzgórz i krajobrazu wód pradolinowych. Prawie połowa gminy objęta jest ochroną prawną. Okolice Radziwiłłowa Mazowieckiego słyną z wysokiej jakości produktów regionalnych i tradycyjnych.

Większość terenów leśnych obejmuje Bolimowski Park Krajobrazowy. Historycznie tereny te należały do dóbr Radziwiłłów zamieszkujących dwór znajdujący się w leżącym nieopodal Nieborowie. Zupy w tym regionie gotowano według tradycyjnych przepisów.
Te o smaku kwaśnym, jak owocowe, szczawiowe i z kapusty nazywano „borscem” (barszczem). Charakterystyczną zupą dla tego obszaru jest barszcz szczawiowy, czyli szczawiowa. Gotowano ją na wiele różnych sposobów. Na obiad świąteczny gotowano ją na lekkim rosole drobiowym lub na kościach z dodatkiem włoszczyzny.

Do przyrządzenia szczawiowej, krojono drobno umyty i przebrany szczaw a następnie gotowano w małej ilości wody, lub duszono na maśle. Podduszony szczaw łączono z wywarem z włoszczyzny, chwilę gotowano, doprawiano do smaku solą i pieprzem, a następnie zaprawiano śmietaną z dodatkiem mąki gryczanej. Barszcz podawano z grzankami, jajami gotowanymi na twardo, z ziemniakami, kluskami, kaszą jaglaną lub chlebem. Wiosną oraz latem barszcz szczawiowy gotowano ze świeżo zerwanego szczawiu, zaś zimą ze szczawiu solonego.

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
15.05.2019 15:01 Sławomir Mucha
Pierwsza publikacja:
15.05.2019 15:01 Sławomir Mucha
{"register":{"columns":[]}}