Wygląd:

Ziemniaczana kluska wypełniona farszem mięsno-kapustno-grzybowym.

Kształt:

Wrzecionowata kluska, na przekroju owalna.

Rozmiar:

Długość jednej kluski około 12 cm, szerokość około 5 cm.

Barwa:

Zewnętrzna szara, na przekroju szara z widocznym brązowo-szarym farszem mięsnym i jasnożółtą kapustą kiszoną.

Konsystencja:

Półtwarda z miękkim farszem w środku.

Smak:

Ziemniaczany, lekko słony z wyczuwalnym posmakiem mięsa wieprzowego, kiszonej kapusty i grzybów.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Dawniej na terenach wschodniego Mazowsza ze względu na słabe gleby w uprawie dominowały ziemniaki. To właśnie one były podstawą przygotowywania na tych terenach wielu rozmaitych potraw. Bardzo znanym i przygotowywanym daniem na różne święta, spotkania rodzinne, a także odpusty i wesela były bendzwały szlacheckie. Było to danie na bazie ziemniaków z farszem mięsno-kapustno-grzybowym. „Nazwa potrawy bendzwały wzięła swą nazwę od wałkonia – człowieka „wałkującego się” przez cały dzień, który nic nie robi, jest próżny i leniwy. Podczas wykonywania bendzwałów, też należy je wałkować nadając im odpowiedni wrzecionowaty kształt” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami wsi Klimonty). Sporządzanie potrawy zaczynano od przygotowania farszu z mięsa wieprzowego, kapusty kiszonej oraz grzybów leśnych np. prawdziwków. Następnie przygotowywano ciasto ziemniaczane z ugotowanych i surowych startych ziemniaków. Ciasto kartoflane małymi porcjami rozgniatane było na dłoni, a w jego środek wkładano farsz i formowano kluski o wrzecionowatym kształcie. Tak przygotowane wrzucano do osolonej wody i jeszcze gorące podawano najczęściej ze skwarkami i cebulką. Obecnie bardzo często podawane są jako regionalna potrawa przygotowywana niezależnie od okoliczności. „Jestem pewna, że tradycja nie zaginie, bo jest to potrawa zbyt znana i lubiana na naszym terenie. Teraz jest moda na powrót do tradycji, dlatego nasze bendzwały biorą udział w konkursach kulinarnych, są też prezentowane na różnych imprezach o zasięgu gminnym i powiatowym i wojewódzkim, gdzie cieszą się powszechnym uznaniem wśród smakoszy” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami wsi Klimonty).