Wygląd:

Pieróg o kształcie półkolistym z charakterystyczną falbanką w miejscu zlepienia. Na przekroju widoczne nadzienie otoczone ciastem pierogowym.

Kształt:

Zbliżony do półkolistego, na przekroju kształt owalny.

Rozmiar:

5,5-6,5 cm.

Barwa:

Jasnokremowa lub kremowa, na przekroju: Pierogi z serem na słodko – biała lub jasnokremowa, Pierogi z jabłkami i cynamonem – kremowa z widocznymi kawałkami jabłek, Pierogi z ziemniakami i serem – kremowo-żółta z widocznymi białymi grudkami.

Konsystencja:

Zwarta, sprężysta w dotyku.

Smak:

Charakterystyczny dla gotowanego ciasta pierogowego i w zależności od nadzienia: Pierogi z serem na słodko – sera białego z wyraźnym aromatem wanilii, Pierogi z jabłkami i cynamonem – jabłek z wyraźną nutą wanilii i cynamonu, Pierogi z ziemniakami i serem – ziemniaków i twarogu.

Tradycja:

Nazwa Bieszczady pochodzi od rosyjskiego słowa „Beskid”, które oznacza górskie pogranicze, czyli teren oddzielający Polskę od Ruś od państwa węgierskiego leżącego na południu Karpat. Bieszczady należą do Beskidów Wschodnich, które są częścią Zewnętrznych Karpat Wschodnich. Przebiegający przez ziemie Krosna szlak handlowy oraz przenikanie się w tym regionie różnych nacji, spowodowało powstanie jedynej i niepowtarzalnej kuchni regionu, przynależącej do kuchni karpackiej. Kuchnia ta jest prosta, ale też bardzo smaczna, oparta na ziemniakach, kapuście, kaszach, produktach mącznych i przetworach mlecznych. Teren ten jest również uznawany za zagłębie jabłkowe. Jedną z tradycyjnych potraw regionu są bieszczadzkie pierogi. Sposób przygotowania bieszczadzkich pierogów pozostał niezmieniony na przestrzeni lat. „Pamiętam, że często na naszym stole pojawiały się smaczne pierogi z różnymi farszami. Bardzo szczegółowo pamiętam jak się je wyrabiało (…) przesiewałyśmy na sitku mąkę w celu spulchnienia jak i usunięcia zanieczyszczeń na dużą drewnianą stolnicę. W mące robiłyśmy dołek do którego wlewałyśmy ciepłą wodę, czasem trochę mleka, jajko i szczyptę soli. Następnie wyrabiałyśmy ciasto, żeby przekonać się czy ciasto jest dobrze wyrobione mama przekrawała je i sprawdzała czy są w środku pęcherzyki powietrza, ja nadal robię tak samo. Jak ciasto było już dobre, drewnianym wałkiem wałkowałyśmy ciasto na cienki placek, z którego szklanką mama wykrawała krążki. Na kółka łyżeczką nakładała wcześniej przygotowany farsz, poczym sklejała robiąc ozdobny rąbek. Tak przygotowane pierogi wrzucała na gotującą wodę. Jak wypłynęły to łyżką cedzakową wyciągała do miski i polewała stopionym masełkiem, żeby się nie skleiły” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Krosna). Bieszczadzkie pierogi przygotowywane są z różnymi farszami – z serem na słodko, z jabłkami i cynamonem oraz z ziemniakami i serem. Nadzienie do bieszczadzkich pierogów z serem na słodko przygotowuje się z sera z dodatkiem żółtka i małą ilością cukru, w tym również dodatku cukru waniliowego dla lepszego smaku. Nieocenionym dodatkiem jest też śmietana lub mleko z cukrem. W przypadku bieszczadzkich pierogów z jabłkami i cynamonem, jabłka należy obrać i wymieszać z cynamonem. Małe jabłka należy pokroić na cztery części, duże na więcej. Pierogi te najczęściej podawane są ze śmietaną i cukrem. Natomiast pierogi bieszczadzkie z ziemniakami i serem mają specyficzny smak ze względu na zawartość majeranku w farszu. Mocno doprawiony farsz z ziemniaków, białego sera, podsmażonej cebulki i majeranku sprawia, że pierogi nabierają wyjątkowego smaku i są naprawdę pyszne. Najczęściej podawane są ze skwarkami ze słoniny, wówczas nabierają prawdziwie tradycyjnego i niepowtarzalnego smaku. Bieszczadzkie pierogi posiadają nieocenione walory smakowe, nie zawierają żadnych konserwantów i przygotowywane są z surowców pozyskanych z małych pobliskich gospodarstw rolnych. Przepis przekazywany z pokolenia na pokolenie przetrwał do dziś i wciąż jest wykorzystywany przez społeczność lokalną. Bieszczadzkie pierogi wielokrotnie były prezentowane podczas różnych imprez lokalnych i wojewódzkich.