Wygląd:

Wędzonka otrzymana z peklowanego boczku bez kości i skóry z umieszczoną pętelką na jednym końcu do zawieszenia.

Kształt:

Prostopadłościan.

Rozmiar:

Około 0,4 - 0,8 kg.

Barwa:

Powierzchnia wyrobu od jasno do ciemnobrązowej, na przekroju różowa, tłuszczu biała z ewentualnym odcieniem różowym. Układ mięśni i tłuszczu zgodny z budową anatomiczną, mięso może się lekko oddzielać od tłuszczu. Dopuszczalne smugi świadczące o wędzeniu tradycyjnym.

Konsystencja:

Ścisła, po przekrojeniu dopuszczalny nieznaczny wyciek soku.

Smak:

Lekko słony z wyczuwalnym mocno zapachem wędzenia. Smak i zapach charakterystyczny dla wyrobu z mięsa wieprzowego, peklowanego, wędzonego, pieczonego.

Tradycja:

Miasto Pilzno – stolica gminy, powstało w 1354 roku z nadania Króla Kazimierza Wielkiego, choć pierwsza historyczna wzmianka o Pilźnie pochodzi z tzw. dokumentu Idziego – legata papieskiego z 1124 roku i dotyczy podarowania wsi Pilzno klasztorowi tynieckiemu. Gmina posiada doskonałe warunki do produkcji tradycyjnej żywności, z powodu ukształtowania terenu oraz jego położenia w granicach obszaru chronionego krajobrazu (obszar Jastrzębsko – Żdżarski, Pogórze Ciężkowickie, Pogórze Strzyżowskie). W związku z powyższym ekologiczne uwarunkowania sprawiły bardzo duży rozwój produkcji tradycyjnej opartej na recepturach przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Jednym ze znanych i przygotowywanych według tradycyjnej metody produkcji jest boczek swojski pilzneński. Surowcem do jego produkcji jest mięso wieprzowe peklowane zalewowo solanką, pochodzące z uboju tuczników hodowanych w małych gospodarstwach wiejskich w okolicach Pilzna. Tak jak dawniej boczek pozyskiwany jest ręcznie z żeber, a następnie peklowany przez kilka dni. Ponadto, dla podkreślenia smaku i zapachu używane są tylko naturalne przyprawy, takie jak sól i czosnek. Wędzenie odbywa się bezpośrednio nad paleniskiem, naturalnym dymem z drewna olchowego. „Najlepiej spożywać boczek w plastrach razem ze skórką. Ta jednak w przeszłości była używana na skwarki. Jedzono z chlebem, lub topiono na patelni do chleba. W kostkę krojony bywał z patelni dodawany do żuru. Zajmował w hierarchii kolejne miejsce po szynce i kiełbasie w kuchni tradycyjnej” (Wywiad etnograficzny). Wysoką jakość i trwałość boczek swojski pilzneński uzyskuje dzięki odpowiedniemu doborowi surowca, stosowanej technologii oraz tradycyjnej recepturze.