Wygląd:

Chleb podłużny koszykowy.

Kształt:

Chleb podłużny, po przekrojeniu owalny o średnio porowatym miękiszu.

Rozmiar:

Waga 1 kg.

Barwa:

Skórka w kolorze słomkowo-herbacianym, popękana (lekko skostkowana), co świadczy o dobrym wypieku chleba. Na przekroju barwa jasna odpowiadająca chlebom mieszanym.

Konsystencja:

Chleb w dotyku zewnętrznym miękki i sprężysty, po przekrojeniu miękisz wilgotny i elastyczny.

Smak:

Smak wyrazisty z wyczuwalną nutą zakwasu chlebowego, zapach przyjemny, charakterystyczny dla świeżego pieczywa.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Tradycja pieczenia chleba ludwińskiego sięga lat 60-tych i jest kontynuowana do dzisiaj. Sposób jego wypieku nawiązuje do tradycji wsi Ludwin i jej okolic. Dawniej chleb był pieczony przez gospodynie w domowych piecach chlebowych, a technika jego wytwarzania przekazywana była ustnie z pokolenia na pokolenie. Z czasem rosło zapotrzebowanie na chleb (związane to było z pojawieniem się coraz większej ilości turystów przejeżdżających przez Ludwin) i do ciasta zaczęto dodawać mąkę pszenną. Obecnie chleb ludwiński jest tradycyjnym chlebem pszenno-żytnim przygotowywanym na naturalnym zakwasie o charakterystycznym smaku i zapachu. Nazwa chleba pochodzi od nazwy miejscowości, w której jest wytwarzany. Ze względu na to, że Ludwin usytuowany jest na trasie wiodącej na Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, ogromne rzesze turystów podążających w stronę jezior, zatrzymują się, aby dokonać zakupu chleba ludwińskiego, o którym wieść niesie już poza teren województwa lubelskiego. „Smak chleba i drobnego pieczywa z Ludwina znają konsumenci z 60 miejscowości, położonych w kilku gminach” (Łęczyński Tygodnik Powiatowy Nr 34, 22.08.1999 r.).