Wygląd:

Bochenki chleba z widocznymi przyprawami: czarnuszka, kminek zwyczajny.

Kształt:

W zależności od kształtu brytfanki – podłużny lub prostokątny.

Rozmiar:

W zależności od wielkości brytfanki.

Barwa:

Wierzch ciemnobrązowy, na przekroju jasno-szaro-beżowy miąższ.

Konsystencja:

Sprężysty, skórka twarda, miąższ lekko wilgotny.

Smak:

Smak pieczonego chleba, lekko słony.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Tradycja wypieku chleba orawskiego w rejonie Babiej Góry sięga początków osadnictwa tych terenów. Jednak największy rozkwit przypada na przełom XIX/XX w., kiedy to uprawa roli stała się najważniejszym źródłem produktów spożywczych. Do wypieku chleba wykorzystywało się mąkę żytnią, najczęściej jej najgorszy gatunek. Biedniejsi mieszkańcy mielili na chleb razem żyto, owies i jęczmień. „Do wypieków dodawano także ugotowane, gniecione ziemniaki, przede wszystkim po to aby zaoszczędzić mąki” (Urszula Janicka Krzywda, Kalendarz Gmin Babiogórskich, 2004). Chleb orawski na liściu kapusty pieczony jest z naturalnych składników. Ilość mąki potrzebnej do wypieku chleba określa się jako 1 kg mąki na 1 bochenek chleba. Mąka wykorzystywana do pieczenia chleba powinna mieć temperaturę pokojową i w tym celu ogrzewa się ją wcześniej w izbie stawiając w ciepłym miejscu. Gospodynie na Orawie do mąki pszennej dodatkowo dodają otręby, aby uzyskać efekt mąki gruboziarnistej, takiej jaką uzyskiwało się mieląc pszenicę na żarnach. Dodatkowo dodawana jest również niewielka ilość mąki żytniej, aby chleb wyszedł ciemniejszy. Dawniej sporadycznie gospodynie dodawały do ciasta zamiast wody maślankę lub kwaśne mleko, co powodowało, że był on bardziej kwaśny w smaku. Do chleba orawskiego do dnia dzisiejszego dodawane są gotowane, gniecione ziemniaki, przeciskane przez prasę zwaną pucek, czasem również surowe. Jedynymi przyprawami używanymi do wypieku chleba orawskiego jest sól, cukier, czarnuszka i kminek zwyczajny (Carum carvi L.) zbierany na polach. Chleb na tym terenie pieczony jest na liściu kapusty i w zależności od miejscowości na świeżym lub suszonym. Suchy liść przed pieczeniem skrapia się wodą i smaruje tłuszczem, zaś samo pieczenie w piecu chlebowym trwa około godziny. Do dnia dzisiejszego gospodynie orawskie dbają o zachowanie tradycyjnych receptur przy wypieku chleba i przekazują tą cenną wiedzę kolejnym pokoleniom.