Wygląd:

Starty korzeń chrzanu.

Kształt:

W zależności od naczynia, w którym znajduje się starty chrzan, np. słoik.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym znajduje się starty chrzan.

Barwa:

Jednolita, kremowo-biała.

Konsystencja:

Gęsta masa.

Smak:

Smak kwaśno-słodki. Zapach ostry, drażniący – charakterystyczny dla świeżego chrzanu.

Tradycja:

Chrzan zalicza się do bylin z rodziny krzyżowych i znany jest na świecie od IX wieku naszej ery. Często rośnie w stanie dzikim w miejscach, gdzie ma dość wilgotne podłoże, a województwo świętokrzyskie takich terenów posiada bardzo dużo. Do przygotowania chrzanu świętokrzyskiego jest właśnie wykorzystywany chrzan dziko rosnący. Sposób jego produkcji oraz skład surowców nie zmieniły się od lat. Jego walory smakowe oraz obecność na rynku świadczą o tradycji zakorzenionej w świadomości mieszkańców województwa. Do przygotowania chrzanu świętokrzyskiego należy starannie wybrać korzenie chrzanu, aby uniknąć chorych i nienadających się już do spożycia. Korzenie należy wyszorować pod bieżącą wodą, a następnie obrać i zetrzeć na tarce. Aby chrzan nie ściemniał, bezpośrednio po starciu należy wymieszać go z uprzednio przygotowaną wystudzoną zalewą. Na koniec gęsta masa umieszczana jest w odpowiednich naczyniach. Chrzan przygotowywany jest na co dzień, ale również podczas świąt np. Wielkanocnych: „Brak domowej roboty chrzanu źle świadczyło o gospodyni” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami województwa świętokrzyskiego). Chrzan od dawna ceniony jest nie tylko ze względu na smak i różnorodne zastosowanie jego w kuchni, ale również według medycyny ludowej ze względów zdrowotnych, np. łagodzi objawy wszelkich infekcji, a podczas przeziębienia rozgrzewa i obniża temperaturę.