Wygląd:

Ciastka posmarowane marmoladą, na powierzchni ozdobna kratka z ciasta.

Kształt:

Okrągły.

Rozmiar:

Średnica ciastka ok. 5 cm, grubość ok. 0,5 cm.

Barwa:

Lekko brązowa.

Konsystencja:

Lekko twarda.

Smak:

Smak słodki, z posmakiem korzennym.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

„Prawdziwym wydarzeniem i świętem rodzinnym była od dawien dawna „zabijaczka” (…) Najczęściej świnie zabijano raz do roku, zazwyczaj na Barbórkę lub przed samymi świętami (…) Masarz wracał do chałupy z pełną torbą, a gazda z gaździną kroli i topili słoninę do późnej nocy” („Potrawy regionalne Wisły i Śląska Cieszyńskiego” pod redakcją Marii Maciejczek-Made, Wisła 1996). Wedle starego przekonania, że nic nie mogło się w kuchni zmarnować, skwarki wytopione ze słoniny wieprzowej używano do pieczenia różnego rodzaju ciastek, w tym bardzo popularnych na Śląsku herbatników. Walburga Fójcikowa w książce „Nasza kuchnia” wydanej w kwietniu 1937 roku, która jest istną skarbnicą receptur wielu potraw i produktów kuchni cieszyńskiej, podaje przepis na herbatniki ze skwarków: „Usiekać dobrze 28 dkg skwarków ze sadła, dodać do tego ¾ litra mąki, 1 jajo, z ½ cytryny skórki, na koniec noża cynamonu, goździków i angielskiego ziela tłuczon., 27 dkg cukru, 2-3 łyżki wina białego i zagnieść na stolnicy w ciasto. Wywałkować ½ cm grubo, szklanką wykrajać placuszki, posmarować ich tęgą marmeladą, położyć kratki z tych odcinków ciast i piec. Upieczone posypać cukrem waniliowym”.