Wygląd:

Niewielkie, okrągłe kluski o porowatej powierzchni z omastą w postaci drobin przyrumienionej słoniny.

Kształt:

Kulisty na przekroju okrągły.

Rozmiar:

Średnica pojedynczej kluski wynosi około 2-3 cm.

Barwa:

Beżowo-szara z lekkim połyskiem. Omasta w postaci złocisto-brązowych drobin przyrumienionej słoniny.

Konsystencja:

Kluski średnio miękkie, sprężyste z tłustą omastą.

Smak:

Ziemniaczano-mączny z aromatem omasty.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Gałki sadczane to tradycyjna potrawa przygotowywana przez gospodynie we wsi Grobla w powiecie bocheńskim w Małopolsce. Charakterystyczna nazwa produktu wzięła się od kulistego kształtu zwanego na terenie powiatu gałkami oraz w związku z określeniem tartych ziemniaków – zwanych sadkami. Jest produktem niedrogim i prostym do przyrządzenia składającym się z dwóch podstawowych składników: tartych, surowych ziemniaków i mąki pszennej. Kluski formowane są w niewielkie kulki z masy ziemniaczano-mącznej, w której rolę spoiwa pełni skrobia ziemniaczana (krochmal) pozyskiwana z „soku” z utartych na drobnej tarce ziemniaków. Następnie gałki gotowane są w osolonej wodzie, a po odcedzeniu okraszane omastą w postaci drobin przyrumienionej słoniny. Jest to danie pożywne o dużej zawartości skrobi, a także składników mineralnych i witamin. Najczęściej gotowano gałki sadczane porą jesienną tuż po zbiorach ziemniaków i zimą – zwykle jako drugie danie obiadowe. Dawniej były potrawą przygotowywaną powszechnie, obecnie nieco rzadziej. Z badań etnograficznych przeprowadzonych w Grobli wynika, że potrawa znana była już w końcu XIX wieku. „Gałki to tradycja z dziada pradziada na wsi, w gminie i w tej okolicy”; „W tej gminie gałki są popularne, znane od wielu pokoleń”. Gałki sadczane i sposób ich przygotowywania prezentowany jest na spotkaniach agroturystycznych, dożynkach, kiermaszach, pokazach kulinarnych czy konkursach. W 2011 r. potrawa ta zdobyła III miejsce w konkursie „Najlepsze potrawy z ziemniaka” na XIII Biesiadzie Agroturystycznej w Siedlcu.