Wygląd:

Gruszki pomarszczone.

Kształt:

Kształt gruszki.

Rozmiar:

Wysokość całych gruszek 7 cm x 4 cm (w najszerszym miejscu), ćwiartki – 7-5 cm x 2 cm.

Barwa:

Zewnętrzna barwa ciemno-brązowa błyszcząca, na przekroju jasno-brązowa matowa.

Konsystencja:

Sprężysta.

Smak:

Smak słodki, zapach charakterystyczny dla gruszki.

Tradycja:

We wsi Nockowa od dawien dawna rozwinięte było pszczelarstwo. Miód w okresie międzywojennym był produktem ogólnodostępnym i często spożywanym przez mieszkańców wsi oraz okolic. Ponadto wieś Nockowa słynęła z sadów wielogatunkowych uprawianych niemal w każdym gospodarstwie. Sady były sadzone na zboczach dobrze nasłonecznionych na urodzajnej ziemi. Według wywiadów etnograficznych przeprowadzonych z mieszkańcami wsi Nockowa przygotowanie gruszek w syropie miodowym rozpoczynano od rozpuszczenia miodu w wodzie i gotowaniu go. Następnie oczyszczone i ugotowane do miękkości gruszki zalewno syropem. Gruszki przelewano kilkakrotnie gorącym syropem, potem układano w dużych słojach i znów zalewano wrzącym syropem tak aby wszystkie były w nim zanurzone. Słoje przechowywano w miejscach chłodnych i przyciemnionych. Gruszki w syropie miodowym zazwyczaj spożywano na podwieczorek, deser lub używano ich jako dodatek do ciast, zaś uzyskany syrop dodawano do herbaty, szczególnie zimą. Przepis na gruszki w syropie miodowym można odnaleźć w książce Zdzisławy Skrodzkiej pt. „Kompoty, marynaty, dżemy. Przetwory domowe” wydanej w 1984 roku.