Wygląd:

Jabłko w gładkiej skórce o białym miąższu.

Kształt:

Kulisto-stożkowy, regularny.

Rozmiar:

Owoc średniej wielkości lub mały.

Barwa:

Słomkowo-żółtawa z silnym karmelowym rumieńcem, niekiedy ze smużkami.

Konsystencja:

Miąższ biały, ściśnięty, soczysty, w dotyku lekko mięsisty.

Smak:

Lekko kwaśny i aromatyczny.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

„O szczególnej roli sadów i tradycji hodowania drzew owocowych między innymi w okolicach Sztumu (woj. pomorskie) wspomina W. Łęga, autor publikacji „Ziemia malborska. Kultura ludowa” przybliżając kulturę materialną tego obszaru” (dr Anna Drożdż, Uniwersytet Śląski w Katowicach, „Jabłko czernińskie”). W latach 60-tych i 70-tych XX wieku w związku z rozwijającą się infrastrukturą zaczęły powstawać na tych terenach pierwsze Instytuty Sadownictwa, między innymi we wsi Czernin. Wówczas powszechnie zaczęto uprawiać jabłka odmiany Jonatan, które miejscowe gospodynie wykorzystywały w kuchni na różne sposoby, między innymi do przygotowania aromatycznego deseru pod nazwą jabłko czernińskie. To deser cieszący się dużą popularnością i przygotowywany w celu „(…) ukoronowania takiego dobrego obiadu” (dr Anna Drożdż, Uniwersytet Śląski w Katowicach, „Jabłko czernińskie”). Po usunięciu gniazd nasiennych z jabłek, smarowane są masłem, a środek napełniany suszonymi owocami z dodatkiem orzechów, miodu. Tak przygotowane jabłka są zapiekane, a następnie polewane czekoladą. O wyjątkowości tego deseru decyduje specyficzny smak jabłek hodowanych w czernińskich sadach. „Współczesne kobiety przygotowując tę potrawę stosują niezmienny skład, używając składników własnej produkcji, tak by zachować ów specyficzny smak niemożliwy do uzyskania w innych okolicach” (dr Anna Drożdż, Uniwersytet Śląski w Katowicach, „Jabłko czernińskie”).