Wygląd:

Wygląd wianka, którego oba końce związane sznurkiem. Na przekroju wyraźnie widoczne ziarenka kaszy gryczanej oraz pokrojona w kostkę wątróbka.

Kształt:

Kształtem przypomina spłaszczony walec, na przekroju – owal.

Rozmiar:

Średniej wielkości pojedynczy wianek waży ok. 0,30-0,50 kg.

Barwa:

Barwa zewnętrzna – jasnopopielata, na przekroju – brunatna.

Konsystencja:

Konsystencja gęstej masy, w dotyku gładka.

Smak:

Zapach i smak charakterystyczny dla wędlin podrobowych, smak dość ostry, wyraźnie wyczuwalny smak pieprzu naturalnego i ziołowego.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Kaszanka szydłowiecka z wątróbką w kostkę krojoną jest od wielu lat, w Szydłowcu i okolicznych miejscowościach, jednym z najbardziej rozpowszechnionych produktów mięsnych. Kaszankę przygotowywano zawsze na Święta Bożego Narodzenia i Wielkanoc oraz wesela, chrzciny i inne ważne uroczystości rodzinne. Przyrządzano ją z podrobów wieprzowych, krwi oraz kaszy gryczanej. Najpierw gotowano mięso, a następnie w tej samej wodzie z dodatkiem przypraw (pieprzu ziołowego i naturalnego, majeranku) gotowano kaszę. Cebulę krojono w plasterki i podsmażano razem z pokrojoną w kostkę wątróbką wieprzową. W międzyczasie przygotowywano krew, podgrzewając ją, by uzyskała ponownie płynną konsystencję. Ostudzone mięso mielono i mieszano z kaszą, cebulą, krwią, dodawano wątróbkę. Tak przygotowanym farszem napełniano jelita wieprzowe lub wołowe. Końcówki jelita wiązano sznurkiem lub spinano floczkiem (patykiem długości ok. 30 cm). Kaszankę gotowano w wodzie przez 25-40 minut.