Wygląd:

Okrągłe, złocisto-brązowe kulki.

Kształt:

Na zewnątrz okrągły, na przekroju owalny.

Rozmiar:

Dużego orzecha włoskiego.

Barwa:

Złocisto-brązowa.

Konsystencja:

Stała, twarda, krucha.

Smak:

Smak słodki, lekko pikantny, zapach korzenny.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Tradycja wytwarzania kaszubskich orzechów z marchwi sięga 1928 r. Orzechy z utartej marchwi wypiekano najczęściej przy okazji świąt Bożego Narodzenia. Był to zwyczajowy i najczęściej jedyny przysmak dla dzieci i młodzieży. Przygotowywano go z ciasta chlebowego z dodatkiem mąki pszennej, marchwi, cukru, soli, dużej ilości pieprzu i cynamonu. Tradycyjny sposób przygotowania orzechów mówi, że należy „potrzeć marchew surową, zagrzać w rondlu na letnio i włożyć do garnka po kwasie (czyli żurze – przyp. aut.), dodać mąki, zamieszać, niech robi do rana. Rano się osoli, doda cukru i pieprzu, dosypie mąki i wygniecie na sztywno i jak się troszeczkę podruszy, bierze się łyżką i kładzie do koponki na mąkę i kula kulajki okrągłe. Kładzie się je na łopatę i zsuwa się na tło przy chlebie lub wstawia się na blachach” (M. Polakiewicz, „Tradycyjne pożywienie ludowe w północnej Polsce”). W zamożniejszych środowiskach gburskich do masy marchwiowej dodawano miodu i cynamonu. Obecnie kaszubskie orzechy z marchwi pieczone są na złoty kolor w piekarniku.