Wygląd:

Świeża ikra ze szczupaka.

Kształt:

Drobne, kuliste ziarenka.

Rozmiar:

Ziarenka o średnicy około 1 mm.

Barwa:

Od złocistej do różowej.

Konsystencja:

Lepka, wilgotna.

Smak:

Zapach jeziora, smak słony.

Tradycja:

Kawior jest od dawna jednym z najbardziej wykwintnych i pożądanych produktów na świecie, atrybutem wyjątkowych przyjęć oraz symbolem luksusu i prestiżu. Gdy mowa o kawiorze, pierwszym skojarzeniem jest Rosja i jesiotr. W Rosji tajemnicę sporządzania kawioru rybacy znali od XII wieku, a car Iwan IV na stałe wprowadził kawior do kremlowskiego jadłospisu. Mało osób wie, że już w wiekach średnich, w Rosji „kawior szczupakowy” był bardziej ceniony niż jesiotrowy i gościł on na stołach carów i bojarów. W czasach przedwojennych szczupak był liczny w polskich zasobach wodnych. W ostatnich latach kawior ze szczupaka odzyskuje dawną utraconą sławę. Mazury – kraina „tysiąca jezior” od pradawnych dziejów słynęła z wielkiej ilości ryb słodkowodnych o bardzo dobrej jakości i wyjątkowych walorach smakowych. „Owoce jezior” pochodzące z Mazur były sprzedawane w całych Niemczech, jak również eksportowane do krajów ościennych, w tym do dawnego zaboru rosyjskiego, a nawet do krajów tak odległych jak Francja. Początki rybołówstwa we wsi Głodow, dzisiaj Głodowo, są nierozerwalnie związane z burzliwymi dziejami tych ziem. Niewielka wieś w czasach przedwojennych słynęła głównie z rybołówstwa. Po drugiej wojnie światowej rybacka brygada w Głodowie, w zmienionych warunkach politycznych i ustrojowych, również się nim trudniła. W ówczesnych czasach w brygadach rybackich pracowali głównie tutejsi mężczyźni. Choć zatrudnienie związane z połowami ryb znajdowały również kobiety – szyły sieci pod okiem doświadczonego rybaka. W okresie powojennym wielu rdzennych Mazurów wyjechało. Pozostali na tych terenach autochtoni przekazywali w formie ustnej informacje dotyczące gospodarki rybackiej oraz sposobów przyrządzania potraw z ryb, w tym kawioru ze szczupaka. Kawior z ikry szczupaka przyrządzany był nie tylko na „pańskie” stoły. Miejscowa ludność z racji mnogości i dostępności ryb również go robiła. Tradycje związane z przetwórstwem, w tym sposoby przyrządzania kawioru zostały spisane w publikacji dotyczącej kuchni mazurskiej pn. „Zasmakuj w Mazurach”, gdzie znajduje się szczegółowy opis przyrządzania i podawania kawioru ze szczupaka. „Ikrę opłukać i delikatnie usunąć błonę łączącą ziarenka. Przełożyć je na gęste sito i płukać aż woda straci mleczny kolor. Następnie ikrę posolić (płaska łyżka soli na 1 kg ikry), przełożyć do wyparzonych słoiczków. Można przechowywać w lodówce do miesiąca. (…) Ikra jest doskonałym dodatkiem do wielu potraw” (M. Gworek, W. Mierzwa, „Zasmakuj w Mazurach”, Retman, Dąbrówno, 2014). Przygotowany kawior ze szczupaka można podawać z jajkiem na twardo, do kanapek lub jako przekąska do wódek, koniaków lub szampana.