Wygląd:

Wyrób w osłonce naturalnej ściśle przylegającej do farszu. Powierzchnia czysta, sucha, równomiernie pomarszczona.

Kształt:

Długie batony w osłonce naturalnej.

Rozmiar:

Pęta kiełbasy o łącznej długości około 100 cm przewieszone na kijach wędzarniczych na odcinki o długości od 40 cm do 50 cm, średnica jelit naturalnych wieprzowych od 28 mm do 32 mm.

Barwa:

Barwa osłonki naturalnej od brązowej do ciemnobrązowej. Barwa właściwa dla mięsa peklowanego od ciemnoróżowej do czerwonej, tłuszczu od białej do kremowej.

Konsystencja:

Ścisła, dopuszczalne wystąpienie galaretki. Kiełbasa krucha, łamliwa.

Smak:

Smak i zapach właściwy dla mięsa peklowanego, wędzonego w tradycyjnej wędzarni przy wykorzystaniu drewna olchowego. Wyczuwalne przyprawy takie jak sól, pieprz i czosnek.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Kiełbasa swojska biłgorajska od dziesiątków lat gości na stołach mieszkańców Ziemi Biłgorajskiej. Przy jej produkcji w rodzinnych gospodarstwach rolnych stosowane są miejscowe, stare przepisy przekazywane z pokolenia na pokolenie. Od lat 60-70. XX wieku nie zmieniono receptury, składu surowców, sposobu wytwarzania i wędzenia. Mieszkańcy wspominają, że dawniej w każdym gospodarstwie trzymano po 2-3 świnie, a z ich mięsa przygotowywano kiełbasy i inne wyroby masarskie. Świniobicie odbywało się kilka razy w roku: na Wielkanoc i Gody, na małe przyjęcia rodzinne, komunie, chrzciny oraz wesela. Kiełbasa swojska biłgorajska bazuje na surowcach i przyprawach pozyskiwanych wyłącznie w regionie, pochodzących z czystych terenów Roztocza. Są to: żywiec wieprzowy, czosnek oraz drewno olchowe używane w procesie wędzenia. W całym procesie produkcji najważniejszym czynnikiem, wpływającym na jakość końcowego produktu, jest jakość mięsa i przypraw. „Do wyrobu kiełbasy swojskiej używano mięsa z własnego świniaka. Mięso przepuszczano przez maszynkę i długo wyrabiano, żeby po uwędzeniu miała zwięzłą konsystencję. Dodawało się tylko swój czosnek, sól i pieprz i troszkę wody, wtedy robiła się taka galaretka i wędziło w wędzarni z desek olchowych” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami powiatu Biłgorajskiego). Ważnym etapem przygotowania kiełbasy swojskiej biłgorajskiej jest wędzenie drewnem olchowym, które nadaje jej specyficzny bukiet smakowo-zapachowy. „Spożywana była bezpośrednio w czasie imprez rodzinnych oraz na co dzień, bardzo często była dodawana do barszczu, jako wkładka” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami powiatu Biłgorajskiego).