Wygląd:

Pęta kiełbasy spiralnie ułożone z pomarszczoną skórką.

Kształt:

Długie pęta, po przekrojeniu owalne.

Rozmiar:

Przeciętna długość pętek wynosi około 35 cm, szerokość od 3 cm do 3,5 cm.

Barwa:

Zewnętrzna brązowa z odcieniami wiśniowej z charakterystycznym widocznym połyskiem.

Konsystencja:

Niejednolita, trwała, krucha.

Smak:

Czosnkowo-pieprzowy z silnie wyczuwalnym zapachem wędzenia dymem z drzew liściastych.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Produkcja różnego rodzaju wyrobów z trzody chlewnej w Zdziechowie rozpoczęła się w latach 20-tych XX wieku. Produkty takie jak szynki, boczki czy kiełbasy ze Zdziechowa przygotowywane były między innymi na stół dziedzica Cerekwi, który bardzo cenił sobie wyroby masarskie najwyższej jakości. Jednym z takich produktów była do dziś popularna na tych terenach kiełbasa wiejska zdziechowska. Sposób jej przygotowania od początku do końca opiera się na odpowiednim surowcu, dodatku naturalnych przypraw i tradycyjnej metodzie produkcji przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Do produkcji kiełbasy wiejskiej zdziechowskiej mięso jest starannie oddzielane od tkanki tłuszczowej i wybierane są najlepsze kawałki, np. łopatka, szynka. Tak wyselekcjonowane mięso poddawane jest marynowaniu przez około 7 dni. Następnie cała masa zostaje skręcona w odpowiedniej siatce i dodawane są do niej przyprawy takie jak sól, pieprz czy czosnek. Tak przygotowaną masą napełniane zostają jelita, co sprawia, że kiełbasa uzyskuje odpowiedni kształt. Wszystkie pęta umieszczane zostają w wędzarni, gdzie zostają poddane wędzeniu w wysokiej temperaturze do 10 godzin. Do wędzenia używane jest drewno liściaste, dzięki czemu kiełbasa uzyskuje swój niepowtarzalny zapach. O popularności kiełbasy wiejskiej zdziechowskiej świadczą zarówno artykuły i informacje zamieszczane w prasie lokalnej z początku XX wieku (np. „Słowo Radomskie”, „Ziemia Radomska”), a także liczne wzmianki w literaturze kulinarnej.