Wygląd:

Mętna zawiesista zupa z widocznymi drobinkami majeranku.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Brązowo-szara.

Konsystencja:

Płynna.

Smak:

Lekko kwaśny z wyczuwalnym smakiem i aromatem gotowanych podrobów wieprzowych i majeranku.

Tradycja:

Kiszczok, znany również jako kiszok, kliszczanka czy żurek kiszczonka, to bardzo popularna zupa, która gościła w każdym kujawskim gospodarstwie po świniobiciu. Na wsi nic nie mogło się zmarnować, dlatego tłusty wywar po gotowaniu świńskich podrobów, zwłaszcza gdy pękła w nim kaszanka, wykorzystywano do przygotowania pożywnej zupy. „Wywar po ugotowaniu kaszanki, z resztkami po pękniętej kaszance zakwasić lekko zakwasem na żur, doprawić śmietaną. Podawać z ziemniakami ugotowanymi w mundurkach” (Grażyna Szelągowska, „Kuchnia z rodowodem”). Aby przygotować smaczną zupę, bardzo ważna jest jakość wyrobów wieprzowych, które poddaje się parzeniu. Tylko dobre wyroby nadają odpowiedniego smaku i zapachu odwarowi, z którego powstaje zupa. Sekretem udanej zupy jest też zakwas z mąki żytniej, który nie może być za kwaśny. Przed wlaniem do gotującego się wywaru należy go dobrze wymieszać, aby na dnie nie było osadu z mąki. Kiszczok tradycyjnie podawany jest z ziemniakami ugotowanymi w mundurkach, bezpośrednio włożonymi do ugotowanej zupy lub dobieranymi z osobnego talerza. Niektórzy dodają też przesmażoną cebulkę i skwarki, a następnie przyprawiają majerankiem, solą, pieprzem i zielem angielskim. Tak przygotowany kiszczok jest ważnym elementem kujawskiej tradycji kulinarnej. Prezentowany jest też na licznych wydarzeniach promujących tradycyjne smaki regionu.