Wygląd:

Pętka kiełbasy, na przekroju widoczna masa ze skwarkami z boczku.

Kształt:

Zewnętrzny walcowaty, podłużny, na przekroju kształt pierścienia.

Rozmiar:

Długość 15-20 cm.

Barwa:

Po upieczeniu skórka lekko brązowa i złocista, na przekroju jasna.

Konsystencja:

Półmiękka.

Smak:

Lekko słony i pikantny.

Tradycja:

Historia małej miejscowości Szwecja, wsi leżącej 11 km od Wałcza, nierozerwalnie związana jest z Pomorzem. Została założona 10 kwietnia 1590 r. z inicjatywy wałeckiego starosty hrabiego Hieronima Gostowskiego oraz radnych Gregor’a oraz Johannes’a Horn. Specyfika rolnictwa związana była z występującymi na tych terenach glebami, klimatem, warunkami geograficznymi, formami gospodarki oraz wytwarzanymi pod ich wpływem tradycjami kulinarnymi. Miejscowość Szwecja słynęła z uprawy ziemniaków, które z uwagi na funkcjonowanie gorzelni wykorzystywano do produkcji spirytusu, choć obecne były również w codziennych potrawach. Popularną potrawą przygotowywaną na bazie ziemniaków była kiszka szedzka, której nazwa pochodzi właśnie od miejscowości. „Była bieda, większość miała to co w gospodarstwie: ziemniaki, kasze, świniaki. Robiło się kiełbasy, kaszanki i te kiszkę też ze swoich świniaków i każdy miał ziemniaki” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami Szwecji). Sposób przygotowania kiszki opisuje w wywiadzie etnograficznym jedna z mieszkanek Szwecji: „5 kg ziemniaków surowych, 1 kg ziemniaków gotowanych, 1 kg boczku surowego, 0,5 kg boczku wędzonego, 1 kg cebuli i ½ szklanki kaszy manny. Surowe ziemniaki należy zetrzeć na tarce na małych oczkach. Następnie zetrzeć ziemniaki gotowane, w proporcji ok. 30% w stosunku do ilości ziemniaków surowych. Boczek surowy, wędzony i ewentualnie podgardle pokroić w kostkę i podsmażyć. Cebulę pokrojoną w kostkę również należy podsmażyć. Wymieszać składniki, dodać surowe jajko i przyprawy: sól, pieprz i majeranek. Dla lepszej kleistości potrawy można dodać garść kaszy jęczmiennej lub manny. Napełnić jelita farszem. Zaparzać ok. 10 min., w płaskim garnku z lekko gotującą się wodą”. Kiszkę szwedzką można spożywać na gorąco bądź na zimno.