Wygląd:

Klarowna zupa z suszonymi wędzonymi śliwkami z pestkami, nasionami fasoli Piękny Jaś, talarkami marchewki i pietruszki.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Przezroczysty wywar o barwie od jasnobrązowej do brązowej z brunatnymi śliwami z odcieniem fioletowym.

Konsystencja:

Płynna, z wyczuwalnymi śliwkami i fasolą.

Smak:

Smak słodko kwaśny, z wyczuwalną fasolą oraz suszonymi wędzonymi śliwkami. Dominuje zapach wędzonych (suszonych) śliwek z aromatem fasoli w tle.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Zupa wigilijna – jasiek ze śliwką, powszechnie występująca w Klęczanach i okolicznych wsiach, przygotowywana jest na Wigilię od kilku pokoleń. Jej głównym składnikiem są dwie typowe dla regionu rośliny: śliwka węgierka oraz fasola Piękny Jaś. Ponadto dodaje się niewielką ilość marchewki, pietruszki, masła oraz soli do smaku. Fasola była tutaj uprawiana i spożywana od dawien dawna, należy przypuszczać, że na Sądecczyźnie jej uprawa zaczęła się ok. XVII wieku. Fasola obok zbóż, a w późniejszym czasie także ziemniaków, stanowiła podstawowy produkt żywnościowy miejscowej ludności. Śliwka, jako drugi podstawowy składnik potrawy, to najczęściej sadzone w okolicach Klęczan drzewo, dzięki znakomitym warunkom przyrodniczym rozwój sadownictwa na tym terenie rozpoczął się od XIII wieku. Od tego czasu ziemia sądecka zasłynęła jako jeden z największych ośrodków sadowniczych w Małopolsce. Mieszkańcy Małopolski powszechnie używali śliwek zarówno świeżych, jak i suszonych w całości – z pestką, w tradycyjnych wędzarniach opalanych drewnem do różnych potraw, zarówno codziennych, jak i świątecznych, m.in. wigilijnych. Fasola kiedyś uznawana była za potrawę żałobną, a oba składniki (groch/fasola i śliwki) związane były z magią wegetacyjną, mającą przynieść obfitość plonów i urodzaj. Zupa wigilijna – jasiek ze śliwką była powszechnie znana i gotowana, toteż funkcjonowały różne jej określenia, np. śliwka z jaśkiem, grochówka ze śliwką, zupa na wigilię ze śliwką, zupa śliwkowa. Podawano ją z dodatkiem chleba lub bez niego. Przygotowywanie tej zupy na wieczerzę wigilijną było obowiązkiem. Tradycja ta jest wciąż żywa i przekazywana z pokolenia na pokolenie.