W dniu 27 marca 2020 roku na Listę Produktów Tradycyjnych zostały wpisane w kategorii: Gotowe dania i potrawy: „klepacze – placki ziemniaczane pieczone na fajerkach” (woj. kujawsko-pomorskie)                                                                                                                                                                           

Nazwa produktu:                                                                                                

Klepacze – placki ziemniaczane pieczone na fajerkach

Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                                           

Płaskie, cienkie, małe placki, na wierzchu przypieczone, wewnątrz warta, jednorodna struktura

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Okrągły, owalny

Wielkość

Wielkość placków zależy od upodobania. Małe placki łatwiej przekłada się w trakcie pieczenia. Średnica około 10 cm

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Złocisto-żółta, czarna w miejscach przypieczenia

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Zwarta, elastyczna

Smak i zapach

Smak i zapach charakterystycznych dla pieczonych placków z ziemniaków

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Mieszkańcy dawnej wsi kujawskiej artykuły spożywcze pozyskiwali głównie z własnych gospodarstw. Najważniejszą rolę odgrywały produkty pochodzenia roślinnego, które były najłatwiejsze do zdobycia. Najpopularniejszym warzywem wykorzystywanym w kuchni kujawskiej były ziemniaki, nazywane kartoflami. „Ziemniaki zaczęły dominować w jadłospisie wiejskim pod koniec XIX wieku. Z czasem stały się one podstawowym produktem w wiejskiej kuchni. Jedzono je niemal codziennie (…).” – G. Szelągowska. „Kuchnia z rodowodem. Potrawy i produkty tradycyjne województwa kujawsko-pomorskiego” –

Jedną z lubianych przez mieszkańców Kujaw potraw, sporządzanych z kartofli, były placki ziemniaczane, nazywane „klepaczami” lub „chlastokami”, pieczone na fajerkach. „Z tartych ziemniaków przyrządzano także różnego rodzaju placki (flendze, plince, chlastoki, landraty).” - G. Szelągowska „Kuchnia z rodowodem. Potrawy i produkty tradycyjne województwa kujawsko-pomorskiego”, 2011, s. 69-70. „(…) Kujawskie babcie smażyły placki zwane klepaczami bezpośrednio na płycie kuchni węglowej, czyli na tzw. fajerkach, dlatego były one lekko „przydymione”. Do utartej masy ziemniaczanej dodawano więcej mąki, sztywniejsze ciasto nie przywierało tak do płyty, a większa zawartość mąki pozwalała odwrócić placek na drugą stronę (…).” – U. Nowakowska „Od zakwasu do żurku kujawskiego. Żur, szynka oraz inne kujawskie smaki”, 2017, s. 33-34.

Tradycyjny przepis na sporządzenie kujawskiego przysmaku został zapisany m.in. w pozycji pt. „Gzik, żur i prażucha. Tradycje kuchni kujawskiej” – Doroty Kalinowskiej: „(…) ziemniaki zetrzeć na drobnej tarce. Produkty dobrze wymieszać i piec na blacie kuchni węglowej (dobrze wyczyszczonej) (…).” Podobny przepis znajduje się w opracowaniu pt. „Tradycyjne pożywienie ludowe na Kujawach” również autorstwa Doroty Kalinowskiej: „Chlastoki lub klepacze. Tarte ziemniaki, trochę soli, jedna strata cebula, trzy łyżki mąki żytniej. Placki z tego ciasta piecze się na kuchni węglowej. Należy dobrze wytrzeć fajerki, na które kładzie się łyżką ciasto.”