Wygląd:

Na przekroju ciemny z widocznymi ziarnami (np. siemienia lnianego).

Kształt:

Prostokątny bochenek, na przekroju kwadratowy.

Rozmiar:

Długość ok. 35 cm; szerokość 15 cm; wysokość 12,5 cm.

Barwa:

Ciemnobrązowy z miodowym połyskiem skórki, na przekroju brązowomiodowy.

Konsystencja:

Przyjemna, zbita, miękka, pełna.

Smak:

Przyjemny, miły zapach ziarna; naturalny lekko słodko-kwaśny smak.

Dodatkowe Informacje:

Chleb zachowuje świeżość do tygodnia.

Tradycja:

Tradycja wypieku tego chleba sięga szesnastego stulecia, kiedy to pan na włościach Jan Sapieha wziął w swe posiadanie dobra kodeńskie, słynące z młynarstwa i zbóż wszelakich. Władysław Jagiełło zostawszy królem Polski, chcąc zjednać sobie członków najbliższej, a zwaśnionej rodziny podarował Kodeń jednemu ze swych przyrodnich braci – Sapieże. Okolice Kodnia należały wówczas do czterech braci Raszyców, którzy na Bugu posiadali swe dziedziczne młyny. Jan Sapieha upodobał sobie te strony i zakupił od Raszyców owe młyny ich 24 wioski wraz z poddanymi chłopami (Franciszek Jagiellak, Historia Kodnia wyd. 2 na prawach rękopisu, Kodeń nad Bugiem 1972 r.). Wedle przekazania ludowego miejscowe kmieciów żony podjęły księcia chlebem wcześniej wypieczonym. Jan kontent wybornego smaku pieczywa wydał rozkazanie, iżby dostarczano mu chleb na zamczysko.