Wygląd:

Klarowna złocista ciecz z lekkim mętnym osadem.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia.

Rozmiar:

W zależności od wielkości naczynia.

Barwa:

Barwa od miodowo-słomkowej do złocistej.

Konsystencja:

Płynna, klarowna, lekko lepka.

Smak:

Smak słodki z miodowo-korzennym posmakiem, wyczuwalny aromat miodu i dodanych przypraw korzennych oraz zapach alkoholu.

Tradycja:

Miód pszczeli od najdawniejszych czasów był wykorzystywany przez człowieka. Używano go nie tylko do słodzenia potraw, ale przede wszystkim do sporządzania napojów, głównie alkoholowych. W Grębkowie, jak wspominają mieszkańcy, tradycje hodowli pszczół i pozyskiwania miodu istniały od wielu pokoleń. Z pokolenia na pokolenie przekazywano jak postępować z pszczołami, aby uzyskać dobry miód. Oprócz miodów syconych, wina miodowego i piwa miodowego tradycyjnie wytwarzano również krupnik na bazie miodu z własnej pasieki i spirytusu z miejscowych gorzelni. „Gotowałam w małej ilości wody chmiel, cynamon, kardamon, anyż, wanilię, no i ziarenka jałowca, ale niewiele. W gorącej wodzie rozpuszczałam miód, ale nie zagotowywałam. I później mieszało się te płyny. Jak mieszamy pół na pół to jest chłopski krupnik, a jak więcej np. 2 porcje miodu i 1 porcja spirytusu to babski (damski). Podgrzewamy to lekko, a następnie przecedzamy do butelek. I pod klucz, żeby się przegryzło” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami wsi Kałuszyn). Oprócz tradycyjnych przypraw korzennych do krupniku z Grębkowa dodawano rosnący w miejscowych lasach i na polach chmiel i jałowiec. Przyprawy te nadawały mu charakterystyczny smak i aromat specyficzny dla krupniku z tego rejonu. Produkcja krupniku w Grębkowie jest kontynuowana do dzisiaj z zachowaniem tradycyjnego przepisu. Niepowtarzalny smak miodu akacjowego, lipowego albo gryczanego z własnej pasieki oraz smak i aromat miejscowych ziół sprawiają, iż krupnik z Grębkowa wyróżnia się od innych tego rodzaju napojów i cieszy się nieustającym powodzeniem wśród konsumentów.