Wygląd:

Księżycówka z Kujaw jest napojem alkoholowym rozlewanym do szklanych, zielonych butelek zamkniętych korkiem. Korek okryty jest papierową serwetką przywiązaną gumką lub sznurkiem. Ten zabieg ma na celu ukazanie księżycówki jako produktu lokalnego, a co za tym idzie – wyjątkowego. Butelki opatrzone są odpowiednimi etykietami z nazwą tego produktu.

Rozmiar:

Wielkość księżycówki z Kujaw zależy od wielkości (pojemności) opakowań – czyli butelek, w które jest rozlewana. Zazwyczaj są to butelki o pojemności 500 ml oraz 700 ml.

Barwa:

Kolor podobny jest do koloru produktów spirytusowych. Raczej bezbarwny z lekką nutą écru.

Konsystencja:

Krystaliczna, klarowna ciecz.

Smak:

Napój alkoholowy o aromacie świeżych gruszek bergamotek, który tworzy bardzo charakterystyczny, niepowtarzalny i wyrafinowany smak.

Dodatkowe Informacje:

Deklarowane poziomy np.: zawartość alkoholu (w %), współczynnik pH, aktywność wody, inne wskaźniki Zawartość alkoholu ok. 40%. Połączenie w odpowiednich proporcjach owoców gruszy bergamotki z cukrem (według starej, tradycyjnej receptury) zapewnia niepowtarzalne wrażenie smakowe.

Tradycja:

Księżycówka z Kujaw wzięła swój początek i tradycję wytwarzania z Nieszawy i jej okolic. Tamtejsi mieszkańcy przekazywali ją sobie z pokolenia na pokolenie. Od kilkudziesięciu lat księżycówka jest produkowana na tym terenie na własne potrzeby. Nazwa produktu pochodzi stąd, że przeważnie wytwarzano go w nocy. Wzmianki na temat produkcji księżycówki możemy znaleźć w filmie pt. Wiosna panie sierżancie z 1974 roku w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego. W jednej ze scen tego filmu podana została receptura tego trunku. Według niej alkohol wytwarzany jest z 2 kg cukru, 1 kg gruszek bergamotek oraz 5 l przegotowanej wody. Należy wspomnieć, że film ten został nakręcony w Nieszawie w powiecie aleksandrowskim i tam rozgrywa się jego akcja, choć nazwę miejscowości zmieniono. Fakt ten znakomicie dowodzi związku produktu z regionem.