Wygląd:

Płynna lub skrystalizowana substancja zebrana od pszczoły z nektaru i spadzi liściastej.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Ciemno-brunatny, z zielonkawym odcieniem.

Konsystencja:

Gęsta, lepka ciecz, w trakcie krystalizacji przyjmuje postać średnioziarnistą.

Smak:

Lekko cierpki korzenny smak, możliwy wyczuwalny aromat kwiatowy.

Tradycja:

W tradycji ludowej miód zawsze symbolizował dobro, piękno, bogactwo i prawdę. Tradycja nadwarciańskiego nektarowo-spadziowego miodu jest bardzo silnie zakorzeniona w regionie z uwagi na fakt, że powstaje on na bardzo korzystnym terenie. Północna część województwa lubuskiego wszak należy do bardzo czystych ekologicznie terenów w Polsce, a okolice wsi Gostkowice położone przy samej Warcie bogate są w miododajną roślinność. Miód nektarowo-spadziowy zawdzięcza swoją specyfikę pozyskiwaniu pożytku z wierzby, topoli, klonu, leszczyny, ale również trzciny z nadwarciańskich łąk, nektar natomiast głównie z kwiatów drzew owocowych, koniczyny białej, trawy, kwiatów łąkowych, a także wodnych – grzebienia białego, grążela żółtego. Spadź trzcinowa i nektar kwiatowy decydują głównie o specyfice nadwarciańskiego miodu nektarowo-spadziowego. Łączy on w sobie właściwości lecznicze miodów nektarowych z aktywnością antybiotyczną miodów spadziowych. Z uwagi na swoją popularność w regionie miód nektarowo-spadziowy był wystawiany na Jarmarku Świętego Michała w Gorzowie Wielkopolskim, ponadto corocznie prezentowany jest na Lubuskim Święcie Chleba w Bogdańcu oraz Lubuskim Miodobraniu w Lubiszynie. Tradycje pszczelarskie są żywe w Gostkowicach oraz jego sąsiedztwie po dziś dzień, a miód nektarowo-spadziowy produkuje się tutaj z zachowaniem tradycyjnych receptur.