Wygląd:

Upieczone ciasto w wąskiej foremce o lekko błyszczącej skórce.

Kształt:

Z zewnątrz walcowaty, na przekroju lekko spłaszczony.

Rozmiar:

Ciasto o długości 32 cm, szerokości 12 cm oraz wysokości około 9-10 cm.

Barwa:

Barwa zewnętrzna brązowa, na przekroju brązowa lub ciemno-miodowa.

Konsystencja:

Konsystencja stała, w dotyku pulchny, lekko wilgotny.

Smak:

Smak i zapach miodu.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

„Bogactwo kuchni Powiatu Łęczyńskiego ma swoje źródła w bogatej historii tej części Lubelszczyzny. Stolica powiatu Łęczna malowniczo położona w widłach Wieprza i Świnki jest bramą wjazdową na Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie. Teren gminy wyróżnia się wysokimi walorami krajobrazowymi i przyrodniczymi” (Monika Jarczyk, „Na Łęczyńskim Stole. Dania, przepisy, receptury i wskazówki kulinarne gospodyń z Łęcznej i okolic”, Łęczna 2003). Gmina Milejów, w skład której wchodzi miejscowość Jaszczów, to tereny obfitujące w lasy, łąki oraz sady, dzięki czemu na tych terenach rozwinęło się pszczelarstwo. W związku z tym miodu, podstawowego składnika potrzebnego do wypieku miodownika, mieszkańcy mieli pod dostatkiem. Produkcja miodownika jest specyfiką wpisaną w wieloletnią historię Jaszczowa, czego dowodem są przeprowadzone wywiady etnograficzne. Przekazywanie receptury wyrobu ciasta odbywało się podczas wspólnych rozmów mieszkańców, różnych uroczystości oraz na kursach gotowania organizowanych przez Koła Gospodyń Wiejskich. Miodownik jest wyrobem smacznym, pełnym aromatycznych zapachów i zdrowym, ze względu na jego podstawowy składnik, czyli miód pszczeli. Zawiera on nektary kwiatowe, węglowodany – fruktozę i glukozę oraz składniki mineralne: potas, chlor, fosfor, sód, wapń, magnez, nieco żelaza, cynku, miedzi, witaminy z grupy B. Na smak i aromat miodu wpływają olejki eteryczne zawarte w nektarze. Ich zawartość powoduje, że do ciasta nie dodaje się żadnych przypraw korzennych. Miodownik jest wyrobem wypiekanym na potrzeby domowe, uroczystości rodzinne, gminne, powiatowe czy wojewódzkie.