W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Nalewka z kwiatów bzu czarnego

12.08.2019

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2019-06-14 w kategorii Napoje w woj. pomorskim.

Wygląd        

Ciecz o jasnej, słomkowej barwie                            

Kształt 

W zależności od naczynia, w którym się znajduje

Wielkość

W zależności od naczynia, w którym się znajduje

Barwa 

Jasna, słomkowa

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Płynna, lepka

Smak i zapach

Wyrazisty smak i zapach bzu czarnego

Tradycja

Sasino to wieś kaszubska położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, znajdująca się w regionie Kociewia.

Niegdyś na Kociewiu nieodzownym elementem kultury i obyczaju ludu, były karczmy, znajdujące się w większości wsi. Właściciele karczm posiadali prawo do własnego warzenia piw i produkcji wódki, co sprzyjało spożywaniu przez mieszkańców, przeróżnych trunków w dużej ilości.

Nalewki to tradycyjna, polska specjalność. Pierwsze informacje o sposobach ich przygotowywania, sięgają XVIII wieku. Wytwarzano je zarówno na dworach magnackich, jak
i w domach mieszczan. Nalewka to wódka powstała po zalaniu owoców lub ziół okowitą, tzn.  mocnym alkoholem (60%-70%). Do sporządzenia nalewek wykorzystywano różne owoce, zioła, a także kwiaty. Nalewka z kwiatów dzikiego bzu przygotowywana jest z surowca naturalnie występującego, uznawanego za najstarszą roślinę leczniczą, od dawna wykorzystywaną w domowym przetwórstwie. Krzewy bzu czarnego porastają nieużytki, rosną na skrajach lasów i w obrębie gospodarstw.

Do sporządzenia nalewki z kwiatów bzu czarnego, potrzebnych jest około 50 baldachów, świeżo zebranych kwiatów, najlepiej na przełomie maja i czerwca, 1 litr wody, 0,5 litra spirytusu, 0,5 wódki, 0,7 kg cukru, 6-7 plastrów korzenia arcydzięgla oraz cytryna lub sok z pigwy do zakwaszenia. Zagotowaną i ostudzoną wodą z cukrem, zalewa się kwiaty bzu, ułożone warstwami, na przemian z plastrami cytryn, w szklanym naczyniu. Naczynie przykrywane jest gazą i pozostawione na około tydzień w nasłonecznionym miejscu. Powstały sok przecedza się przez sito, dodaje spirytus, wódkę oraz sok z 3 cytryn. Całość należy dobrze wymieszać, zamknąć w gąsiorku i odstawić w ciemne miejsce na około miesiąc.
Po tym czasie, syrop należy przefiltrować i rozlać do butelek. Aby nalewka była klarowna i nadająca się do spożycia powinna leżakować co mniej 3 miesiące. Nalewki aromatyzowano wanilią, kardamonem, goździkami oraz korą cynamonowca, co pozwalało uzyskać pewną różnorodność w bogactwie smaków.

{"register":{"columns":[]}}