Wygląd:

Gęsta ciecz.

Kształt:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Czerwona.

Konsystencja:

Płynna, delikatnie lepka.

Smak:

Wyrazisty smak i zapach porzeczek.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Dawniej domowe nalewki były atrakcyjnym napojem serwowanym przy okazji towarzyskich spotkań. Podawano je do stołu w efektownych karafkach, delektowano się smakiem, doceniano aromat i barwę napoju. Cieszyły się uznaniem na spotkaniach towarzyskich i rodzinnych, serwowane w długie jesienne i zimowe wieczory jako dodatek do kawy, herbaty, ciasta. Nalewka porzeczkowa, obok porzeczkowego wina, galaretki i kompotu to najczęściej spotykane przetwory z tego owocu na terenie Pomorza. Poradniki gospodyń zalecały sadzenie krzewów porzeczkowych w przydomowych ogródkach, szczególnie odmiany czerwonej, doskonale nadającej się na przetwory: „Nie przesadzę gdy powiem, że każda gospodyni powinna mieć w ogródku przy domu przynajmniej 25 krzaków czerwonych porzeczek, jeżeli pragnie mieć ułatwione przygotowanie zapasów zimowych” („Książka gospodyni wiejskiej”, pod red. W. Żebrowskiej-Kacprzekowej, Warszawa 1933). Krzewy tego owocu nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Dojrzałe owoce nadają wyrobom piękną czerwoną barwę. Nalewka z czerwonych porzeczek zawiera duże ilości witaminy C, co czyni z niej skuteczny środek wspomagający przy przeziębieniach. Wieloletnia tradycja wytwarzania nalewek sprzyjała wciąż niesłabnącemu zainteresowaniu tymi szlachetnymi trunkami. Także obecnie w wielu pomorskich domach tradycyjnie przyrządza się nalewki z owoców porzeczki czerwonej. Na Pomorzu nalewka z czerwonych porzeczek nazywana jest również nalewką ze świętojonki, to ludowe określenie owocu, które dojrzewa z końcem czerwca, na świętego Jana.