Wygląd:

Kształt:

Rozmiar:

Barwa:

Złocista do brązowej

Konsystencja:

Płynna

Smak:

Swoisty, roślinny intensywny

Dodatkowe Informacje:

Olej świąteczny roztoczański produkowany jest głównie z nasion rzepaku sianego na obszarze znajdującym się na pograniczu Roztocza Środkowego, Grzędy Sokalskiej i Kotliny Zamojskiej. Granice wyznaczają wsie: Budy, Dzierążnia, Majdan-Sielec, Janówka, Wólka Łabuńska, Ruszów, Rachodoszcze, Majdan Ruszowski, Romanówka, Antoniówka. Obszar ten charakteryzuje się występowaniem gleb bielicowych i częściowo brunatnych klasy IIIa oraz II i IIIb. Opisywany subregion posiada specyficzne warunki klimatyczne. Okres wegetacyjny wynosi od 211 do 214 dni, a usłonecznienie względne osiąga najwyższe wartości w Polsce i wynosi średnio 38,4%. Duże nasłonecznienie w okresie od wiosny do zbiorów oraz gleby dobrej jakości wpływają na niespotykany smak i aromat oleju wyciskanego metodą tradycyjną. Niska opłacalność produkcji powoduje, że najczęściej stosowane jest nawożenie naturalne i zużywane są małe ilości środków ochrony roślin. Powyższe fakty sprawiają, że nierafinowany olej świąteczny ma niską zawartość zanieczyszczeń chemicznych.

Tradycja:

Pierwsze wzmianki o istnieniu olejarni w Zamościu pojawiają się już w XVII wieku. Przed drugą wojną światową na opisywanym terenie istniały olejarnie w Rachodoszczach, Krynicach i Dzierążni. W okresie powojennym miejscowi chłopi jeździli przerabiać swój rzepak do Zamościa, Tyszowiec i Tomaszowa. Wytworzony olej sprzedawali na okolicznych targach w okresach przedświątecznych. Wtedy narodziła się nazwa „Olej świąteczny”, a sam produkt zasłynął ze swojej jakości nawet w miejscowościach oddalonych o około 120 km. W latach osiemdziesiątych olejarnie z ww. miast zostały przeniesione na pograniczu Roztocza Środkowego, Grzędy Sokalskiej i Kotliny Zamojskiej. Obecnie olej świąteczny przeżywa swój renesans jako produkt tradycyjny, poszukiwany na wigilijne stoły.