Wygląd:

Pączki o chrupiącej skórce posypane cukrem pudrem.

Kształt:

Okrągły o porowatej strukturze charakterystycznej dla dobrze wyrobionego i wyrośniętego ciasta.

Rozmiar:

Kilka centymetrów.

Barwa:

Zewnętrzna od złotej do brązowej. Na przekroju żółta czasami przechodząca w lekki pomarańczowy – w zależności od sezonowości użytych jaj, a także dodatku przecieru dyniowego (im więcej przecieru, tym barwa intensywniejsza).

Konsystencja:

Chrupiąca, porowata, aromatyczna skórka. Po naciśnięciu pączek ugina się i elastycznie powraca do pierwotnego kształtu.

Smak:

Charakterystyczny dla wyrobów cukierniczych smażonych w głębokim tłuszczu. Po przekrojeniu wydobywa się aromat i smak lekko słodkawy.

Tradycja:

Pączki ziemniaczano-dyniowe to produkt przygotowywany wyłącznie z produktów naturalnego pochodzenia, bez dodatków i ulepszaczy, co gwarantuje ich niepowtarzalny smak i aromat, a także lekkość i puszystość. Receptura przekazywana była głównie na kursach gospodarstwa domowego oraz w domach rodzinnych z pokolenia na pokolenie. Najczęściej przyrządzano je podczas różnych uroczystości: „Najbardziej popularny pączek był w karnawale, ale pamiętam, że podawano je na weselach i innych uroczystościach rodzinnych” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami Tłuchowa). Najważniejsze przy wyrobie pączków było dobrze wyrobione ręcznie ciasto oraz zachowanie odpowiedniej kolejności połączeń surowców. Ponadto dodawany przecier dyniowy nadawał wyjątkową barwę oraz przedłużał ich świeżość. Pączki najczęściej, aby wzbogacić ich smak, nadziewano własnoręcznie przygotowaną przez gospodynie konfiturą z dzikiej róży. Pączki ziemniaczano-dyniowe prezentowane są na różnego rodzaju uroczystościach, m.in. „Lato na Wsi”, Dożynkach Wojewódzkich, targach organizowanych przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie, gdzie cieszą się dużą popularnością wśród odwiedzających.